przyszłość

Zrealizować marzenia, zwłaszcza te z dzieciństwa. To taka piękna idea. Otóż nie zawsze. Dziecięce marzenia zawierają niekontrolowaną dawkę naiwności, dlatego czasem dobrze, że się nie spełniają.

Przyznaję - czekałam na iPhone'a z dużym wyświetlaczem. No i w końcu się doczekałam. Ale okazało się, że oprócz zwykłych "emejzingów" i poprawek, w telefonie ukryta została nowa funkcja - losowego i niespodziewanego wyginania ekranu. Jednak nie ma co śmiać się z iPhone'a 6 Plus, że wygina śmiało ciało. W końcu to przyszłość

Przecież jestem zdolna, pisanie i prowadzenie redakcji to tylko dwa przykłady z moich licznych talentów. Przecież poradziłam sobie śpiewająco na studiach, mam liczne zainteresowania, cały czas poszerzam moją wiedzę. A jednak boję się o moją pracę. I nie chodzi nawet o to, że przyjdzie ktoś lepszy ode mnie - na to jakoś tam jestem gotowa. Boję się o konkurencję, w stosunku do której nie będę miała żadnych szans. O roboty.

Wkrótce już nie tylko programiści, budowlańcy czy spawacze będą poszukiwani przez pracodawców. Projektant grywalizacji, telechirurg, czy nostaligsta - oto zawody przyszłości.

Obejrzałam niedawno odpicowaną, nową wersję pięknego filmu "Wielki Gatsby" (ta jest przesadnie lukrowana, a rów mariański na czole Leonarda DiCaprio wciąż się niebezpiecznie zwiększa), dzień później przeczytałam w najnowszej książce Murakamiego fragment, który mnie zastanowił, właśnie w kontekście filmu. O co chodzi? A o fejsa i inne takie.

Zauważyłam ostatnio, że wiele z moich koleżanek regularnie chodzi do wróżki. Część z nich się tego wstydzi, a część mówi o tym zupełnie otwarcie. Postanowiłam zrobić małe dochodzenie i odpowiedzieć na pytanie: czy warto chodzić do wróżki? Oto, co mi wyszło...