Zazdrość: mężczyźni są zazdrośni o seks, a kobiety o uczucia? Czy naprawdę bez niej nie ma miłości? [FAKTY I MITY]

Takie pytanie zadali sobie ostatnio badacze z Karolinska Institute w Szwecji. Postanowili sprawdzić czy są jakieś płciowe różnice jeśli chodzi o uczucie zazdrości jak i czy jest jakiś genetyczny czynnik, który sprawia, że kobiety lub mężczyźni zazdroszczą bardziej.

Grupa naukowców pod przewodnictwem Hasse Walum przepadała ponad 3000 bliźniąt z czego 1048 bliźniąt jednojajowych, 1129 bliźniąt dwujajowych (jednej płci) i 1020 bliźniąt dwujajowych różnych płci. Badacze wyróżnili dwa rodzaje zazdrości: emocjonalną i seksualną i zaprezentowali badanym dwa hipotetyczne scenariusze, które mieli ocenić w skali od 1 do 10 (gdzie 1 oznaczało "wcale" a 10 "bardzo").

Pierwszy scenariusz dotyczył zazdrości seksualnej i brzmiał tak:

"Podejrzewasz, że podczas samotnych wakacji Twój partner/ka przespał się z nowo poznaną osobą. Dochodzisz do wniosku, że nawet jeśli uprawiał seks z nieznajomą/nieznajomym, to na pewno już się nigdy nie zobaczą. Jak bardzo byś się czuł/a zdenerwowany/zdenerwowana gdyby miała miejsce taka sytuacja?"

Drugi odnosił się do zazdrości emocjonalnej:

"Podejrzewasz, że podczas samotnych wakacji Twój partner/ka zakochał się w nowo poznanej osobie. Dochodzisz do wniosku, że nawet jeśli pojawiło się jakieś uczucie, to zapewne już się nigdy nie zobaczą. Jak bardzo byś się czuł/a zdenerwowany/zdenerwowana gdyby miała miejsce taka sytuacja?"

Okazało się, że kobiety zgłaszały wyższy poziom w przypadku obu typów zazdrości. Co ciekawe, to zazdrość seksualna wywoływała wyższy poziom zdenerwowania u obu płci - jednak u mężczyzn poziom zazdrości seksualnej był o wiele wyższy niż u kobiet.

Socjobiolodzy tłumaczą je odwołując się do mechanizmów pierwotnej motywacji biologicznej, związanej z pragnieniem poczęcia własnego potomstwa i zapewnienia mu właściwej opieki. Zgodnie z ich poglądami, procesowi ewolucji zawdzięczamy odmienne dla obu płci wzorce sytuacji wyzwalających silniejszą zazdrość. Uwarunkowane są one poprzez zadania, jakie natura wyznaczyła kobiecie i mężczyźnie w procesie reprodukcji.

Mechanizmy zaproponowane przez socjobiologów często są oceniane krytycznie, zwłaszcza przez psychologów poznawczych. David A. Desteno i Peter Salovey twierdzą, że płeć nie ma znaczącego wpływu, na jaki typ zdrady reagujemy z większą siłą. Determinują ją raczej nasze przekonania na temat niewierności. Zgodnie z koncepcją badaczy, obie strony niewierności - psychiczna i fizyczna - nie są spostrzegane jako występujące oddzielnie. Jedna jest zwykle konsekwencją drugiej. Niektórzy ludzie uważają, że zwykle następstwem seksualnego zbliżenia jest zakochanie się. Będą oni w większym stopniu wyczuleni na zdradę fizyczną, gdyż zgodnie z ich przekonaniami istnieje ryzyko, że taka forma niewierności pociągnie za sobą kolejną zdradę emocjonalną. Kontakty fizyczne partnera z inną osobą będą dla nich równoznaczne z zanegowaniem wartości związku.

To pytanie, przed którym kiedyś w końcu staje każdy. Szukając odpowiedzi na nie warto pamiętać, że zazdrość bywa przenoszona z wcześniejszych doświadczeń, ze może być tylko cieniem tego, co kiedyś przeżyliśmy. Jeżeli jesteśmy zazdrośni o partnera czy partnerkę, powinniśmy zrozumieć, że w związku musi być przestrzeń na zaufanie, inaczej będzie on chorował. Kontrolowanie wszystkiego i wszystkich do końca jest w gruncie rzeczy niszczeniem związku, a nie wyrazem troski o niego.

Najbardziej zazdrosne stają się osoby, które mają niskie poczucie własnej wartości, nadmiernie angażują się w związki, są skoncentrowane na sobie i na swoich uczuciach, nie mają zainteresowań i czasu na przyjemności, przejawiają skłonność do podpinania się pod czyjeś życie. Chora zazdrość jest więc ściśle związana z brakiem poczucia własnej wartości i tożsamości. Natomiast ci ludzie, którzy wierzą w siebie i czują się pewni, nie dadzą się jej zwieść.

Rytuały pomagają parom budować relację i przypominają partnerom, jak bardzo są dla siebie ważni. Rozpoczynajcie dzień od powiedzenia sobie "dzień dobry", całusa i przytulenia. Warto pamiętać, że 20 sekundowe tulenie się powoduje wydzielanie dopaminy ("przekaźnik przyjemności") i oksytocyny (hormon odpowiadający za tworzenie więzi). Wieczorami starajcie się spożywać razem posiłki. Możecie również razem czytać, oglądać filmy, czy wspólnie się kąpać. Ważne, aby zaplanować sobie czas, który jest tylko dla Was.

Najprostszy sposób, by mieć dobre życie - poczuć wdzięczność. Za co możemy być wdzięczni? Jak wdzięczność zbliża ludzi, zmniejsza ryzyko depresji i daje nam szczęście? Jak dostrzec dobrodziejstwa losu? Dlaczego obdarowani nie nie lubią swego dobroczyńcy? Jakie są powody czarnej niewdzięczności? W majowych Charakterach: o wdzięczności, która dodaje nam skrzydeł.