Jak to było mieć okres sto lat temu? Podpaski robiono z opatrunków, a "kobiece dolegliwości" były tematem tabu

Trudno to sobie wyobrazić - wszak w Polsce stanowiły rzadkość w czasach PRL-u - ale nowoczesne tampony ze sprasowanej waty opatentowano w Stanach Zjednoczonych już w latach 30. XX wieku! Do wzrostu ich popularności na Zachodzie przyczyniła się kolejna wojna i fakt, że kobiety masowo zaczęły pracować.

Z czasem powstały kolejne warianty: z kartonowym aplikatorem, bez aplikatora i z aplikatorem z plastiku. Tampony przez długi czas były produktem dla kobiet zamężnych, ponieważ uważano, że mogą przerwać błonę dziewiczą lub (o zgrozo!) dawać korzystającej z nich kobiecie przyjemność.

Nadejście ery dzieci-kwiatów i zwiększenie świadomości dotyczącej zagrożeń dla środowiska, spowodowało powrót do bardziej naturalnych metod. Obok pasów z jednorazowymi podpaskami znów popularne były materiałowe podpaski z wkładami które wyjmowało się i prało.

Wynaleziona w latach 70. XX wieku, zrewolucjonizowała rynek produktów higienicznych dla kobiet i podejście społeczne do kwestii uznawanych dotąd za tabu. W 1972 roku (dopiero!) oficjalnie zniesiono w Stanach zakaz reklamowania środków kobiecej higieny intymnej.

Długo produkty te były zachwalane w sposób zawoalowany, a słowo "okres" padło po raz pierwszy w reklamie ponad 10 lat po zniesieniu zakazu. Użyła go Courtney Cox, czyli Monica z "Przyjaciół", w roku 1985.

Istnieje już od lat 30. XX wieku, ale od kilku lat zdobywa rosnącą popularność. Czy po zachwycie nowoczesnymi środkami higieny kobiecej znowu wracamy do korzeni?

Według statystyk, każda kobieta zużywa w życiu około 17 tysięcy podpasek lub tamponów, produktów bielonych chlorem i mogących zawierać dioksyny, czyli silnie rakotwórcze i toksyczne substancje chemiczne. Zwolenniczki kubeczków menstruacyjnych podkreślają, że to rozwiązanie jest bardziej naturalne, a jego używanie nie ma takiego wpływu na środowisko.