Tu czterdziestolatki wyglądają na dwadzieścia lat mniej, a tylko 3 procent jest otyła. Poznaj siedem sekretów ich diety

Od dzieciństwa Japończycy są przyzwyczajeni do jedzenia porcji o jedną trzecią, a nawet o połowę mniejszych od tych w Ameryce. Podczas gdy Amerykanie jedzą do momentu pełnego nasycenia lub nawet wręcz przesytu, to japońska matka mawia: Hara hachi bunme, czyli "Jedz, aż będziesz w 80 procentach pełen".

W Japonii jedzenie spożywa się powoli i należy się delektować każdym kęsem. Co najważniejsze, po dobrym domowym posiłku w Japonii w ogóle nie czuć głodu! Japończycy nabywają te nawyki od urodzenia, w domu i w szkole.

W typowej japońskiej szkole nie ma automatów z jedzeniem czy też stołówek z bufetem. Dzieci jedzą razem w klasie i po kolei obsługują siebie nawzajem, nosząc specjalne czapeczki i fartuchy. Każde dziecko otrzymuje taką samą ilość tego samego dania (można prosić o dokładki).

W Japonii posiłki podaje się na talerzach, w miseczkach i naczyniach, które są malutkie w porównaniu z amerykańskimi. To sprawia, że porcje są mniejsze, a jedzenie zyskuje estetyczny wygląd.

Zasady, które rządzą japońską kuchnią:

- Talerzy nie napełnia się po brzegi

- Nigdy nie podaje się dużych porcji

- Każdy składnik jest podawany w osobnym naczyniu

- Mniej oznacza więcej

- Każda potrawa jest tak układana, żeby podkreślić jej naturalne piękno

- Jedzenie lekko się doprawia i skromnie przybiera

- Jedzenie musi by świeże

Cytowane fragmenty pochodzą z książki "Japonki nie tyją i się nie starzeją" Williama Doyla i Naomi Moriyamy.

Japonki gotują lekkie potrawy. W tradycyjnej kuchni japońskiej nie było pieców. Nawet teraz, mimo że przygotowuje się dania w zachodnim stylu, takie jak spaghetti z klopsikami czy sałatki, rzadko piecze się czy grilluje duże potrawy w domu, ponieważ japońskie kuchnie są ciasne, a piekarniki w nich bardzo małe.

Zamiast pieczenia czy grillowania Japonki duszą, grillują na patelni, gotują czy smażą krótko w wysokiej temperaturze. Metody te pozwalają zachować walory smakowe i zdrowotne potraw.

Japonki preferują łagodne smaki. Zamiast gęstych i ciężkich sosów opartych na śmietanie lub ostrych przypraw stosują lekkie i łagodne dodatki. Potrawy gotowane po domowemu mają podkreślić naturalne piękne i barwy jedzenia. Im mniej się gotuje, tym lepsza potrawa.

Zamiast tłuszczu - bulion

Oto kolejna zasadnicza różnica między kuchnią japońską a zachodnią: zamiast korzystać z dużych ilości zwierzęcego tłuszczu, masła czy tłustych olejów, Japonki używają niewielkich ilości oleju rzepakowego albo dashi.

Dashi, czyli bulion sporządzany z ryb i warzyw morskich, to sekretny składnik stosowany przez każdego domowego kucharza w Japonii. Ten jasny płyn o bursztynowej barwie to szlachetne połączenie płatków ryby (bonito) i suszonych wodorostów kombu lub krasnorostów . To jeden z podstawowych składników domowej kuchni japońskiej. Stanowi on pyszną alternatywę o łagodnym posmaku dla bulionu z mięsa wołowego lub też kurczaka.

ZOBACZ NAJBARDZIEJ STYLOWEGO PSA - POCHODZI OCZYWIŚCIE Z JAPONII:-)

Kanapka na lunch stała się bardzo popularna w Japonii, jak również tosty na śniadanie. W Japonii funkcjonuje ponad pięć tysięcy piekarni, w których znaleźć można takie specjały, jak: włoskie panini, francuskie bagietki czy amerykańskie bajgle oraz specjały w japońskim stylu, jak na przykład słodkie bułeczki melon-pan.

Mimo to spożycie chleba jest o wiele mniejsze niż na Zachodzie, a ryż pozostaje podstawą diety. Japończycy jedzą średniej wielkości porcję ryżu do prawie każdego posiłku przyrządzanego w domu. Dzięki temu unikają jedzenia tuczących muffinek, bułeczek i białego chleba, który jest tak powszechny w Ameryce i jadany tam kilka razy dziennie.

MACIE WĄTPLIWOŚCI, ŻE JAPOŃSKA DIETA DZIAŁA? OTO JAPONKA, KTÓRA MA 101 LAT I WCIĄŻ PRACUJE!

Japonki nie jedzą na śniadanie naleśników. Nie zjadają góry jajek z bekonem. Nie jedzą bajgli z serkiem, muffinek jagodowych czy też płatków z dużą zawartością cukru.

Biedactwa - można by pomyśleć. Ileż dobroci je omija! Ale zaraz - spójrzmy tylko na ich talie. Przodują pod względem szczupłej figury w uprzemysłowionym świecie. Jednym z powodów, dla których tak się dzieje, jest spożywanie przez nie pożywnego śniadania.

Co rano miliony japońskich kobiet przygotowują domowe śniadanie dla siebie i swoich rodzin. Typowe śniadanie w Japonii składa się z zielonej herbaty, miski ryżu ugotowanego na parze, zupy miso z tofu i cebulą szczypiorową, małych arkuszy wodorostu nori, a niekiedy małego omletu albo kawałka grillowanego łososia.

Jest to całkowicie inny rodzaj śniadania niż ten, jaki jedzą Amerykanie czy Europejczycy. Nie doświadcza się nagłego przypływu energii, a następnie gwałtownego jej spadku, jak po zjedzeniu amerykańskiego pączka z lukrem lub też słodkich płatków, za to otrzymuje się dużą dawkę stopniowo uwalnianej energii i pożywnych składników.

Sawako Cline wyjaśnia: "W Japonii śniadanie to najważniejszy, a często największy posiłek dnia. Wstaję wcześniej i poświęcam pół godziny, żeby przygotować je dla moich dzieci. Jadamy rybę lub ryż i zupę miso, a czasem szynkę i jajka z warzywami. Zawsze podaję także owce".

RODZICE W JAPONII ULEGLI DZIWNEJ MODZIE. OTO, JAKIE ROBIĄ ZDJĘCIA DZIECIOM...

Japonki szaleją za czekoladą. Uwielbiają ciastka, ciasteczka, lody, krakersy ryżowe i ciasteczka z czerwonej fasoli. Jedzą jednak desery i przekąski rzadziej oraz, jak zapewne się domyślasz, w mniejszych porcjach. Typowy kawałek ciasta to jedna trzecia amerykańskiego kawałka.

Fot. Mathieu Thouvenin/Flickr.com/CC BY-NC-ND 2.0

Wysokiej jakości czekoladę nietrudno jest kupić w Japonii, a niektóre cukiernie w Tokio dorównują tym najlepszym z Paryża. W każdym japońskim mieście można znaleźć sklepy oferujące pączki. Jednak Japończycy nigdy nie ulegli pokusie jedzenia wielkich deserów i delektują się 25 procentami słodyczy, jakie zjadają na głowę Amerykanie.

Istnieje kolejny powód, dla którego Japonki żyją najdłużej i są najszczuplejsze w uprzemysłowionym świecie: Nie stosują diet.

To nie dlatego, że typowy japoński sposób żywienia i styl życia nie daje powodu, żeby stosować dietę. Ale dlatego, że Japonki inaczej podchodzą do jedzenia. W raporcie z 2003 roku na temat zwyczajów jedzeniowych badacze z Brigham Young University wykazali, że

Amerykanie mają "o wiele mniej zdrowy stosunek do jedzenia" niż Japończycy.

"Jak na ironię amerykańska obsesja na temat szczupłej sylwetki i ograniczeń dietetycznych oraz deprywacja w największym stopniu przyczyniają się do rosnącego odsetka otyłości, jedzenia na tle emocjonalnym, zaburzeń łaknienia oraz tworzenia negatywnego obrazu własnego ciała" - pisze Steve Hawks, zajmujący się nauką o żywieniu i prowadzący zespół badawczy.

Cytowane fragmenty pochodzą z książki "Japonki nie tyją i się nie starzeją" Williama Doyla i Naomi Moriyamy.