Konkursy piękności sprzed lat

Ponadprzeciętna uroda, charyzma oraz talent. To cechy, które w dzisiejszych czasach powinna posiadać ta najpiękniejsza. Jesteśmy ciekawe, czym jury kierowało się, podczas wyboru miss kilkadziesiąt lat temu!

Krótka historia

W Polsce organizowano konkursy piękności od 1929 roku. Jest to jedna z najstarszych, tego typu imprez na świecie. Od początku było to wielkie artystyczne przedsięwzięcie, przygotowywane z prawdziwym rozmachem! Ideą konkursu, była promocja urody młodych dziewcząt, a także ich intelektu i osobowości. Bo najważniejsza była i jest równowaga między pięknem zewnętrznym a wewnętrznym.

Na zdjęciu laureatka krakowskiego konkursu piękności w 1927r.

Zobacz więcej w zbiorach NAC.

Lubisz nasze artykuły? zostań fanem i kliknij tutaj.

Lubią się czy raczej nienawidzą?

Czy między pannami, które startują w konkursie, istnieje rywalizacja? Jakie uczucia nimi targają? Uczestniczki konkursów by zyskać przychylną opinię jury i publiczności, zawsze chętnie publicznie opowiadały o wzajemnej, szczerej i bardzo pozytywnej relacji między nimi. Zapewniają, że podczas tych kilku tygodni przygotowań, nawiązują między sobą przyjaźnie, wzajemnie się wspierają i dopingują. Trudno jest jednak uwierzyć w szczerość tych słów.

Na zdjęciu uczestniczki konkursu piękności - Miss Europy w 1934r.

Zobacz więcej w zbiorach NAC.

Lubisz nasze artykuły? zostań fanem i kliknij tutaj.

Kanon urody

Moda, a wraz z nią zmieniają się także typy urody. Kiedyś kobiety były niższe, miały bardziej kobiece kształty. Ten ideał przetrwał w nieco zmodyfikowanej formie. Koronę od zawsze zdobywają dziewczyny, o subtelnej i kobiecej urodzie ale także ciekawe życia, przebojowe, mające coś do powiedzenia.

Na zdjęciu Aleksandra Czaplicka - laureatka krakowskiego konkursu piękności w latach 30. XX w.

Zobacz więcej w zbiorach NAC.

Lubisz nasze artykuły? zostań fanem i kliknij tutaj.

Talent show

To jedna z ważniejszych konkurencji. Organizatorzy chcą w ten sposób pokazać, że sama uroda nie jest wystarczająca. Liczy się także piękno wewnętrzne, które widać w licznych talentach. Uczestniczki konkursu mają 2 minuty, podczas których mogą zaprezentować jury i publiczności swoje umiejętności. Najczęściej, piękne dziewczyny decydowały się na występ wokalny lub taneczny.

Na zdjęciu Irena Mokry-Iwicka - zwyciężczyni paryskiego konkursu - Miss Wenus 1936.

Zobacz więcej w zbiorach NAC.

Lubisz nasze artykuły? zostań fanem i kliknij tutaj.

Powodzenie wśród płci przeciwnej

Konkurs był często dla ślicznych dziewcząt, startem w dorosłe i samodzielne życie, które nie zawsze było łatwe i przyjemne. Czyhało na nie również wiele niebezpieczeństw! Uczestniczki nie mogły na przykład, wprost opędzić się od licznego grona adoratorów, którzy składali im niemoralne propozycje. Oj, trzeba było uważać!

Na zdjęciu Aza Grabowska - miss piękności, w towarzystwie mężczyzn w latach 30. XX w.

Zobacz więcej w zbiorach NAC.

Lubisz nasze artykuły? zostań fanem i kliknij tutaj.

Koronacja

To moment, na który czeka każda z uczestniczek konkursu. Śnią o nim po nocach! To chwila triumfu. Tytuł Miss daje szansę podróżowania, pokazania siebie światu. Stając na podium, dziewczęta stają się lokalnymi bohaterkami. Spotykają się z publicznością, biorą udział w koncertach oraz działają charytatywnie. Dzięki koronie, ta najpiękniejsza ma również szansę zaistnieć w świecie mediów. Dawniej oprócz korony, Miss ubierała także bogato zdobione szaty. Wyglądała wówczas jak prawdziwa królowa.

Na zdjęciu królowa piękności - Maria Kopecka (lata 30. XX w.)

Zobacz więcej w zbiorach NAC.

Lubisz nasze artykuły? zostań fanem i kliknij tutaj.

Partnerem Projektu jest Narodowe Archiwum Cyfrowe www.nac.gov.pl.

Więcej o: