Pisali o miłości, sami nie potrafili kochać

Mówili jak kochać, ale swoim bliskim nie potrafili dać szczęścia. Andrew Shaffer opisuje historie miłosne największych pisarzy i filozofów.

Nazwiska 37 wielkich pisarzy i filozofów znalazły się w książce "Great Philosophers Who Failed at Love". Autor książki, amerykański pisarz i dziennikarz, opisuje życie miłosne panów, którzy najpiękniej pisali o miłości, ale sami nie potrafili kochać. Ranili żony, porzucali kochanki. Na liście niewiernych, złych, skąpych, zaborczych mężów i kochanków znaleźli się m.in.: Arystoteles, Sokrates, Fiodor Dostojewski, Albert Camus, Johann Wolfgang von Goethe, Georg Wilhelm Friedrich Hegel, Immanuel Kant. Do idealnych mężów i kochanków nie można również zaliczyć Lwa Tołstoja, Denisa Diderota, Martina Heideggera. Czego, na przykładzie ich historii miłosnych, możemy się od nich nauczyć?

Lekcja 1: szczerość to podstawa udanego związku, ale ujawnianie tajemnic z przeszłości to nie najlepszy pomysł na udane małżeństwo

Autor "Wojny i pokoju" żył w latach 1828-1910. Jego żoną została córka lekarza, Zofia Bers. Ożenił się z nią w roku 1862. Tołstoj po ślubie poświęcił się rodzinie, pisaniu oraz obowiązkom związanym z prowadzeniem gospodarstwa wiejskiego. Jednak - jak opisuje Andrew Shaffer - rosyjski pisarz nie zawsze był idealnym mężem. Po zaręczynach swojej przyszłej żonie dał do przeczytania osobiste pamiętniki. To co w nich było napisane nie przypadło do gustu Zofii. Autor "Anny Kareniny" odważnie opisywał w dziennikach lubieżne fantazje erotyczne, liczne przygody miłosne z przypadkowymi kobietami, wizyty w domach publicznych, zmagania z chorobami wenerycznymi. Żona Tołstoja po latach napisała we wspomnieniach, że to co przeczytała w dziennikach męża nie tylko ją zaszokowało, ale sprawiło, że na własnym weselu, zamiast się cieszyć, płakała. Nigdy nie pogodziła się z przeszłością męża.

Lekcja 2: jeśli kochanek mówi, że nie zostawi żony, to weź to na poważnie i nie licz na to, że zmieni zdanie

Martin Heidegger, niemiecki filozof, autor filozoficznego dzieła "Bycie i czas" żył w latach 1889-1976. Sympatyzował z nazizmem, wykładał filozofię na uniwersytecie we Fryburgu i pomimo tego, że w domu czekał na niego żona, wdawał się w liczne romanse ze studentkami. Jedną z jego kochanek była Hannah Arendt. Romans trwał od 1925 do 1930 roku. Kochankowie spotykali się w lesie, który otaczał uniwersytet. Po jednej z miłosnych schadzek Heidegger napisał podobno o 18-letniej wówczas Arendt: "nigdy nie będą mógł cię nazwać moją ukochaną, ale pamiętaj, na zawsze pozostaniesz w moich myślach". Heidegger nie chciał rozwodzić się dla kochanki, przeszkadzało mu jej żydowskie pochodzenie. Zaangażowanie filozofa w nazizm było kolejną przyczyną rozpadu romansu. Publicystka i pisarka Hannah Arendt przez całe życie wierzyła, że to ona była największą miłością filozofa, jednak sam Heidegger nigdy tego nie potwierdził i do śmierci pozostał ze swoją żoną.

Lekcja 3: nie wychodź za maź za sknerę

Denis Diderot (1713-1784), francuski pisarz i filozof, autor dzieła "Kubuś fatalista i jego pan" zarabiał jako wolny strzelec, przez całe życie narzekał na brak pieniędzy. Zapraszany przez przyjaciół na kolacje do restauracji nigdy nie zabierał ze sobą żony, tłumacząc, że nie stać ich na to, aby we dwoje jadali w drogich restauracji. Przez 40 lat małżeństwa pani Diderot ani razu nie była w restauracji, podobno żywiła się suchym chlebem. Podczas gdy ona zajmowała się domem i wychowywaniem córki, jej mąż wszystkie oszczędności wydawał na męskie zabawy i prezenty dla licznych kochanek.

Więcej o: