To, jakie wyniki osiągniemy w szkole wpłynie na dalsze losy nauki. Wybieramy różne profile szkół, czasami z nich rezygnujemy. Ale jak jesteśmy dziećmi, to za nasze decyzje odpowiadają dorośli rodzice czy opiekunowie. W dorosłym życiu wszystko się zmienia. Wydaje się, że wraz z wiekiem wprost proporcjonalnie przyrastają problemy. Na naszej głowie jest nie tylko to, w co mamy się ubrać czy zjeść na obiad. Musimy dokonać wyboru pracy czy partnera życiowego. Czy wobec tego na nasze zadowolenie i szczęście będzie miała wpływ trafność podjętych decyzji? Są sytuacje, w których działamy impulsywnie. Nie potrafimy "trzeźwo" ocenić ryzyka i ulegamy własnym emocjom, pragnieniom i ambicjom. A podejmowanie decyzji to pewien proces: gromadzenie informacji, rozważanie wszystkich "za" i "przeciw" oraz sposób rozwiązania. Jednak nie zawsze mamy czas na takie głębokie przemyślenia. Wtedy warto byśmy pamiętali o bardzo ważnej kwestii: to my jesteśmy odpowiedzialni za swoje decyzje i poniesiemy ich konsekwencje.
Wybacz sobie pomyłki
Niemożliwe jest, byśmy nie mieli w życiu pytań i wątpliwości. Próba znalezienia odpowiedzi często przysparza nam kłopotów, bo coś trzeba postanowić. Bez tego nie da się wykonywać podstawowych czynności. Już rano zmagamy się z decyzją "wstać, czy nie wstać"? Są sytuacje, gdy raz podjętych decyzji nie da się cofnąć. I o ile nie jest to problemem, gdy są z tego same korzyści, o tyle schody zaczynają się wtedy, gdy wydaje się nam, że "nic głupszego nie można było zrobić". Co w takiej sytuacji? W życiu jak w kalejdoskopie -odnosimy sukcesy, ale czasami musimy poradzić sobie z porażką. Nie zawsze dokonujemy trafnych wyborów. Naturalną emocją pojawiającą się w takiej sytuacji jest złość, smutek czy żal. Wielokrotnie jest tak, że decyzje, które uważaliśmy za błędne z perspektywy czasu okazują się być słuszne - ale do takich wniosków można dojść dopiero, gdy opadną emocje. Początkowo pojawiają się pytania "Dlaczego?", "Po co to było?", gdyż mamy poczucie straty i świadomość, że można było "inaczej". To normalne, że przez jakiś czas żal będzie nam towarzyszył. Jednak czasami "zawieszamy" się na sprawach, które zakończyły się niepowodzeniem. Za dużo czasu zajmuje nam skupianie się na tym, że coś nam nie wyszło.
Przestań narzekać
Ciągle rozpamiętujemy daną sytuację i angażujemy w to całe otoczenie. Zaczynamy zaniedbywać dotychczasowe obowiązki. Ciągłe narzekanie sprawia, że stajemy się ciężarem dla ludzi. Często takie sytuacje paraliżują nasze dalsze działanie. Jest czas na żal. Trzeba sobie na niego pozwolić. To chwila na zatrzymanie się, przemyślenia i refleksję. Jest to potrzebne, by uporać się z emocjami. Ale musi przyjść dzień, w którym powiemy "dość". Prowadźmy dialog wewnętrzny i odpowiedzmy sobie na pytanie: "Po co mam się tym zadręczać?". Musimy wziąć życie we własne ręce. To od nas ma zależeć to, czy jesteśmy szczęśliwi. Zawsze jest jakieś wyjście z sytuacji. Wystarczy je dostrzec i z niego skorzystać. Nie trzeba godzić się na stan, który nam nie odpowiada. Można iść dalej, ale najpierw trzeba pogodzić się z tym, co już miało miejsce. Nie można patrzeć w przyszłość z otwartością, gotowością i chęcią, jak jedną ręką cały czas kurczowo trzymamy się przeszłości. Trzeba ją zostawić "To już się stało". Jedyne, co możemy zrobić, to wyciągnąć z tego wnioski. Żal zamienić na naukę i starać się nie popełniać tych samych błędów. Przez życie trzeba iść odważnie. Wszystkie doświadczenia sprawiają, że jest ono barwne i ciekawe. Jedynie nasze nastawienie ma wpływ na to, czy będziemy czerpać z niego radość niezależnie sytuacji. Umiemy cieszyć się z sukcesów, warto byśmy nauczyli radzić sobie z niepowodzeniami.
Są także sytuacje, w których żałujemy, że nie zdecydowaliśmy się na ryzyko. Ta niepodjęta decyzja spędza nam sen z powiek. I tu również pojawia się pytanie "Dlaczego?", "Co by było, gdyby ?" Jednak na te pytania zazwyczaj nie znajdziemy odpowiedzi. Dlatego warto, byśmy dawali sobie szansę na możliwość popełniania błędów. Dzięki temu uczymy się podejmować trafne decyzje i stajemy się dojrzałymi ludźmi, którzy biorą za siebie odpowiedzialność. Czasami lepiej jest żałować, że coś się zrobiło, niż żałować straconych okazji.
Współpraca merytoryczna: dr Katarzyna Korpolewska - wieloletni pracownik Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Ma ponad 20 lat doświadczenia w realizacji autorskich programów szkoleniowych w obszarach zarządzania, komunikacji i rozwoju osobistego. Autorka programu "Stres Pod Kontrolą". Autorka powieści "Tamten poranek", partner merytoryczny portalu fidbek.
Fidbek.pl to metoda rozwoju osobistego, opracowana przez psychologa, dzięki której otrzymasz raport o Tobie i będziesz lepiej układać sobie relacje z innymi.
