Roman Bugaj, rzecznik prasowy Miejskiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji w m.st Warszawie S.A.: Osobiście nie korzystam ze zdrojów wody oligoceńskiej, bo uważam że wycieczki z bańką to zwykła strata czasu. Nie kupuję też wody butelkowanej, bo nie znajduję ekonomicznego uzasadnienia - litr wody wodociągowej kosztuje około 0,5 grosza.
Wyjątek stanowi dla mnie woda gazowana w ciepły dzień. Poza sokami owocowymi, które bardzo lubię, piję wyłącznie kranówkę zarówno nieprzegotowaną, z cytryną (polecam!), jak i w postaci kawy lub herbaty, tak w pracy jak i w moim mieszkaniu, w Śródmieściu.
Szczyt popularności zdrojów wody oligoceńskiej przypadał na lata dziewięćdziesiąte ubiegłego wieku i wynikał z braku zaufania do wody wodociągowej. Początki nieufności biorą swoje źródła w rzeczywistości lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych, gdy normy wobec kranówki nie były tak restrykcyjne jak obecnie, a jej zużycie dwukrotnie większe.
Z punktu widzenia centralnie sterowanej gospodarki, podstawowym celem stawianym przed wodociągami było zaspokojenie ciągle rosnącego popytu, a jakość produktu była traktowana pobłażliwie.
W ciągu ostatniej dekady nastąpiła rewolucja w jakości wody produkowanej przez wodociągi w polskich miastach. Obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, zostały dostosowane do surowych norm określanych przez dyrektywy UE, a te są jeszcze bardziej restrykcyjne niż opracowane przez Światową Organizację Zdrowia!
Należy podkreślić, że w przeciwieństwie do wody produkowanej przez wodociągi, woda oligoceńska nie jest w żaden sposób zabezpieczona pod względem mikrobiologicznym (w procesie produkcji używany jest do tego chlor i dwutlenek chloru).
Stosowanie wody oligoceńskiej tak by była ona bezpieczna do spożycia jest trudne i wymaga spełnienia szeregu warunków: możemy ją przechowywać w lodówce najwyżej do 24 godzin po ujęciu, najlepiej w szklanym naczyniu. Dodatkowo powinniśmy zwracać szczególną uwagę na czystość wylewek kranów w zdrojach oligoceńskich - powinny być regularnie myte i dezynfekowane, oraz na czystość naczyń, do których ją pobieramy.
Panorama wnętrza filtra powolnego Fot. Krzysztof KobusTravelphoto
Panorama wnętrza filtra powolnego. Fot. Krzysztof Kobus Travelphoto.jpg
- W domu nie korzystam z takiego rozwiązania, podobnie w firmie, w której pracuję, nie ma dystrybutorów z wodą z baniaków. Rozwiązanie to jest na pewno korzystne dla gospodarstw domowych bez dostępu do sieci wodociągowej, wyposażonych w płytkie, narażone na zanieczyszczenia studnie.
Jednak podczas korzystania z dystrybutora należy zwracać szczególną uwagę, czy woda w butli zużywana jest regularnie i szybko. Stojąca zbyt długo - kilka dni - w temperaturze pokojowej może zmienić swoje właściwości.
Odwiedzając różne instytucje zwróciłem uwagę, że coraz więcej z nich stosuje dystrybutory z wodą (schłodzoną i podgrzaną) bez butli, a podłączone cienkim wężykiem do sieci wodociągowej (zazwyczaj stawiane są przy ścianach sąsiadujących z łazienkami). Jest to wyraźny sygnał, że produkowana przez wodociągi woda jest bardzo dobrej jakości a administratorzy obiektów przykładają coraz większą wagę do utrzymywania instalacji wewnętrznych w należytym stanie.
- Wodę produkowaną przez MPWiK w m.st. Warszawie S.A. można określić, jako wodę o średniej zwartości magnezu i wapnia, czyli dwóch najważniejszych pierwiastków, które powinny się znaleźć w codziennej diecie człowieka.
Stężenia jonów wapnia i magnezu podawane są na bieżąco na stronie internetowej. Każdy zainteresowany konsument może dzięki temu precyzyjnie sprawdzić stopień mineralizacji warszawskiej wody wodociągowej. Ponadto nasz produkt spełnia wymagania zawarte w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez a to jest zgodne z zaleceniami Dyrektywy Rady Unii Europejskiej, która obecnie obowiązuje we wszystkich krajach Wspólnoty.
Prowadzone przez Wodociągi Warszawskie analizy procesu produkcji pozwalają na niezmienne utrzymanie jej najwyższej jakości pomimo niestabilnych parametrów wód Wisły i Jeziora Zegrzyńskiego. Nasze laboratoria wykonują miesięcznie około 400 analiz mikrobiologicznych oraz około 1100 analiz fizykochemicznych wody w układzie dystrybucji wody (sieci miejskiej), w zakresie zgodnym z Rozporządzeniem.
Badania jakości wody tłoczonej do sieci miejskiej oraz badania jakości w sieci wodociągowej wykonywane są pod kątem ściśle określonych przez Ministra Zdrowia parametrów. Rozporządzenie normuje 62 parametry, ale 14 z nich stanowi dodatkowe wymagania chemiczne, które dotyczą charakterystyki wody ujmowanej (czyli skąd i w jaki sposób jest pobierana) i stosowanych procesów technologicznych. Ponadto codziennie wykonujemy badania jakości wody produkowanej przez nasze zakłady tj. Zakład Centralny w Warszawie (SUW "Filtry" i SUW "Praga") oraz Zakład Północny w Wieliszewie.
Jakość wody na wyjściach SUW oraz w sieci miejskiej jest objęta również bezpośrednim nadzorem organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Sanepidu). Dzięki tym działaniom mamy stałą kontrolę nad dostarczaną wodą, która jest najwyższej jakości oraz jest zdatna do picia bez przegotowania, jeżeli instalacja wewnętrzna w budynku utrzymana jest w należytym stanie (o czym poniżej).
Informacja o bieżącej jakości wody na wyjściach z zakładów jest publikowana w każdy trzeci poniedziałek miesiąca na łamach Gazety Wyborczej Stołecznej. Mieszkańcy Warszawy mogą również znaleźć te informacje na naszej stronie internetowej. Publikacja obejmuje 34 podstawowe wskaźniki jakości wody.
Nowoczesna stacja ozonowania pośredniego i filtracji na węglu aktywnym Fot. MPWiK
Nowoczesna stacja ozonowania pośredniego i filtracji na węglu aktywnym. Fot. MPWiK
- Nie posiadamy wyników jakości wody przeznaczonej do spożycia z innych stolic europejskich, w oparciu o które można dokonać analizy i porównania.
- Podmiot zaopatrujący zbiorowo w wodę odpowiada za jakość zimnej wody w sieci miejskiej, dostarczanej do głównego wodomierza. Sieć wodociągowa eksploatowana przez naszą Spółkę jest na bieżąco monitorowana i czyszczona, a także modernizowana. Mamy stałą kontrolę nad wodą dostarczaną mieszkańcom, a wyniki badań jednoznacznie wskazują, że jest ona bezpieczna do spożycia.
Za stan instalacji wewnętrznych w budynkach odpowiada jej administrator lub właściciel. Ustawodawca nie przewidział, by przedsiębiorstwo wodociągowe miało wpływ na prawidłowe działanie sieci wewnętrznej, a to właśnie na ostatnim etapie dystrybucji bardzo często następuje wtórne zanieczyszczenie wody, w tym wzrost stężenia metali ciężkich. Niestety ustawodawca nie nałożył na podmioty odpowiedzialne (zarządców lub właścicieli budynków), żadnych sankcji za utrzymywanie wodociągowej sieci wewnętrznej w złym stanie.
Dlatego zwracam się z prośbą do mieszkańców, by kontrolowali administratorów, czy we właściwy sposób dbają zarówno o rury w budynkach, jak i na terenie osiedla. Te instalacje też powinny być regularnie czyszczone a w przypadku złego stanu, wymieniane. Sieć wewnętrzna powinna być wykonana z dobrej jakości materiałów, przeznaczonych do stosowania w instalacjach wodociągowych. Warto pamiętać, że na pogorszenie parametrów jakościowych wody ma także wpływ czas jej przetrzymywania w sieci wewnętrznej oraz temperatura panująca w przewodach.
- Ujmę odpowiedź na pani pytanie w kilku punktach.
- W przypadku dłuższej stagnacji wody i jej nieużywania należy pamiętać o przepłukaniu instalacji przed ponownym korzystaniem z wody (polega to na zwykłym odkręceniu kranu i odczekaniu, aż zacznie lecieć odczuwalnie zimna).
- Należy regularnie czyścić krany i akcesoria wodne zdejmując perlatory i sitka umocowane na końcówkach w celu usunięcia kamienia i zanieczyszczeń.
- Raz w roku dokonać czyszczenia wnętrza zbiorników służących do magazynowania wody, również bojlerów.
- Zachować odpowiedni odstęp lub izolację pomiędzy rurami wody ciepłej i zimnej
- Utrzymywać temperaturę wody w kranach wody ciepłej powyżej 55°C.
Jako dobrą praktykę zaleca się również:
- Niepobieranie do picia wody ciepłej, która jest bardziej narażona na zanieczyszczenie niż zimna.
- Zrezygnowanie z pobierania w godzinach nocnych wody przeznaczonej do spożycia dla niemowląt.
Kolejna kwestia to oszczędzanie wody. To z kolei jest bardzo dobrze zaprezentowana na poniższej infografice, dostępnej również na stronie Ministerstwa Ochrony Środowiska.
- Zadaniem wodociągów jest nie tylko wyprodukowanie wody o najwyższej jakości, ale także jej zabezpieczenie aseptyczne tak, by nie uległa ona zakażeniu w sieci. MPWiK stosuje w tym celu dwutlenek chloru, który jest znacznie skuteczniejszym dezynfekantem niż sam chlor. Dwutlenek chloru rozpuszczony w wodzie jest znacznie mniej uciążliwy zapachowo dla naszych klientów. Dodatkowo, po wzbogaceniu procesu technologicznego SUW "Filtry" o ozonowanie wody, dwukrotnie zmniejszyliśmy jego dawkowanie do wody uzdatnionej. Dzięki temu produkowana woda jest jednocześnie bardziej smaczna i tak samo bezpieczna, jak kiedyś. Obecnie trwa również modernizacja technologii Stacji Uzdatniania Wody "Praga", które będzie polegała na budowie również tam instalacji do ozonowania oraz filtrów węglowych. Jeszcze raz chciałbym podkreślić, że produkowana przez wodociągi woda jest bardzo dobrej jakości.
Stacja Filtrów Fot. Krzysztof KobusTravelphoto
Stacja Filtrów. Fot Krzysztof KobusTravelphoto