Psychopatyczna osobowość - na czym polega?
Psychopatyczna osobowość to zaburzenie osobowości. Jego cechami są takie zjawiska, jak:
- agresja,
- pociąg do przemocy,
- oziębłość emocjonalna,
- niewielka skłonność do empatii,
- uporczywe parcie do łamania reguł i przyjętych w społeczeństwie zasad współżycia między ludźmi.
Psychopatyczna osobowość często kieruje ludzi ku konfliktowi z prawem. W więzieniach znajdziemy licznych reprezentantów tego schorzenia, których zaburzenia stają się przedmiotem naukowych badań. Łamanie prawa jest dla nich czymś pociągającym, działania zaś skierowane są przeciwko temu wszystkiemu, co aprobowane jest przez społeczeństwo jako normalne, wartościowe, pozytywnie oceniane.
Osobowość dyssocjalna nie jest czymś, co objawia tylko na krótki czas, ale ma tendencję do długiego trwania. Chory nie potrafi w tym czasie nawiązać normalnych, wartościowych relacji z innymi ludźmi - nie traktuje ich praw jako obowiązujących. Osobę z psychopatyczną osobowością łatwo poznać po:
- niekontrolowanych wybuchach gniewu,
- braku skłonności do tego, aby wysnuwać wnioski z przeszłości.
Dyssocjalne zaburzenie osobowości. Jakie są jej przyczyny?
Dyssocjalne zaburzenie osobowości łatwiej jest opisać lub zdiagnozować, niż wniknąć w to, co legło u jego przyczyn. Generalnie można tutaj wymienić różne kategorie czynników. Wśród nich znajdziemy choćby:
- przebyte urazy głowy i wady natury np. genetycznej,
- dorastanie w dysfunkcyjnym i patologicznym środowisku,
- przebycie w dzieciństwie tzw. psychopatii dziecięcej,
- niewłaściwe proporcje hormonów serotoniny, testosteronu i kortyzolu.
Zdarza się, że przyczyny dyssocjalnego zaburzenia osobowości są wypadkową kilku lub nawet wszystkich spośród wymienionych grup przyczyn. Więcej o poszczególnych rodzajach osobowości dyssocjalnej można przeczytać w branżowej prasie medycznej, choćby tutaj.
Osobowość dyssocjalna - jak postępować z takim człowiekiem?
Osobowość dyssocjalna - jak postępować z chorym? Mamy do czynienia z osobą, której towarzyszą agresja i brak przestrzegania norm. Może ona stwarzać zagrożenie nie tylko dla siebie, ale i osób postronnych. Przede wszystkim musimy zachować wysoki poziom czujności zważywszy na to, że osoby takie nie postrzegają świata na sposób empatyczny.
Z osobowością dyssocjalną możemy się zetknąć w różnych sytuacjach - w pracy, na ulicy, ale też w rodzinie. Jeśli to do nas należy - powinniśmy starać się ustalić, czy jest to faktycznie możliwe zachowanie psychopatyczne, czy też ktoś miał zły dzień lub był w dużym stresie. Osobowość dyssocjalna zwykle jest trudna do wyleczenia - nie można więc pokładać w tym nadziei. Od nas zależy jednak, abyśmy nie stali się ofiarami psychopaty na przykład poprzez znęcanie się.
Osobowość dyssocjalna w związku - charakterystyka
Osobowość dyssocjalna w związku zapowiada kłopoty. Problem polega jednak na tym, że zwłaszcza psychopata - mężczyzna potrafi być czarujący i umiejętnie zabiega o względy swojej partnerki. Czasami okazuje się więc, że jest już za późno na wybór innej drogi. Osoba o psychopatycznej osobowości, jak wskazują badania, będzie również miała skłonność do ryzykownych zachowań seksualnych, co może niekiedy przyciągać. Taki związek nie daje jednak poczucia bezpieczeństwa i bywa wyniszczający. Jedynym sposobem na wyjście z tej matni bywa zerwanie, gdzie często potrzeba jednak pomocy psychologa i przyjaciół.
Osobowość dyssocjalna - leczenie. Czy bywa skuteczne?
Leczenie osobowości dyssocjalnej występuje w formie psychoterapii i leczenia farmakologicznego. Warto jednak podkreślić, że bardziej dotyczy złagodzenia objawów lub pobocznych schorzeń w rodzaju depresji, niż sedna problemu. Nie jest więc w pełni skuteczne w taki sposób, aby prowadziło do całkowitego zaniku choroby.
