Sansewieria gwinejska - odmiany
Sansewieria gwinejska jest zwana również pod takimi nazwami jak: wężownica, język teściowej, Miecz świętego Jerzego czy Tygrysi Ogon. W Brazylii nawet liście tej rośliny uznawane są za uzdrawiające i działające ochronnie. Ten sukulent liściowy pochodzi z zachodniej Afryki (Gwinea), a swoją właściwą nazwę zawdzięcza wielkiemu miłośnikowi roślin, włoskiemu księciu Sanseviero - Raimondo de Sango, żyjącemu w XVIII w., który jako pierwszy sprowadził kwiat z Afryki na tereny europejskie - do Neapolu. Znanych odmian sansewierii jest około siedemdziesiąt, z czego do najbardziej popularnych gatunków należą:
- sansewieria gwinejska - najbardziej powszechna, jej ozdobę stanowią trawiastozielone, mięsiste i wydłużone liście z poprzecznymi jasnozielonymi lub białawymi pasami. Wśród jej odmian spotkać jednak możemy i takie, których wysokość sięga do 1,5 m, różnią się głównie kolorem liści (od zupełnie jasnych do mocno zielonych, czasami złotawo obrzeżonych) oraz ich szerokością. Dostępna jest także odmiana karłowata, lecz bardzo atrakcyjną
- sansewieria walcowata - niezwykle urokliwa przede wszystkim ze względu na swoje zielone lub szarawe walcowate, długie liście, które można zaplatać w warkocz - dorasta do 100 cm długości
- sansewieria hiacyntowa - ma bardzo szerokie, osadzone na niskiej łodydze, długie (ok. 120 cm), zielone liście przepasane jasnymi prążkami.
- sansewieria Zeylanica - ma strzeliste, zielone liście pokryte cenniejszymi, falistymi liniami. Roślina osiąga ok. 70 cm wysokości, ma bardzo płytki system korzeniowy i można ją rozmnażać przez podział
Tlen wydzielany przez sansewierię gwinejską wpływa na lepszą jakość nocnego odpoczynku fot. Mokkie/CC BY-SA 3.0
Sansewieria, czyli bezproblemowa uprawa i pielęgnacja tej "żelaznej" rośliny
Sansewieria to roślina bezproblemowa. A brak problemów z pielęgnacją tej "żelaznej" rośliny to bardzo zachęcające cechy przede wszystkim dla tych, którzy nie zostali obdarzenia "ręką do kwiatów" lub po prostu nie mają na to czasu. Na co zwrócić uwagę podczas uprawy wężownicy?
- sansewieria dostosowuje się właściwie do każdego stanowiska, w jakim ją postawimy, chociaż należy wziąć pod uwagę, iż nieco gorzej znosi bezpośrednie nasłonecznienie, jak i zupełne ciemności - w takich sytuacjach bowiem, może utracić swój - niezwykle efektowny - wzorek występujący na liściach
- temperatura uprawy "języka teściowej" powinna wynosić ok. 20 stopni Celsjusza latem, a zimą między 15 a 18, nie powinna ona jednak spadać poniżej 13º
- podlać wężownicę powinno się dopiero wówczas, kiedy ziemia w doniczce zupełnie wyschnie - praktycznie będzie się kruszyć. Zdecydowanie lepiej podlać ją porządnie jeden raz, niż często małymi dawkami. Warto pamiętać, że sansewieria nie znosi przelania, wówczas jej korzenie i pęd zaczynają gnić, a liście widocznie przechylają się z doniczki
- nawożenie tego sukulentu nie powinno odbywać się częściej niż 2 razy do roku nawozem do roślin zielonych
Kwitnienie sansewierii
Kwitnienie sansewierii to już nie taka prosta sprawa, ale jeśli włoży się w jej pielęgnację chociaż minimum wysiłku, można osiągnąć wspaniały efekt. Kwiatostany pojawiają się bowiem w przypadku wężownicy bardzo rzadko, aby się ich jednak doczekać potrzebne jest zdecydowane przesuszenie lub przechłodzenie tej rośliny. Jej kwiaty są drobne, białe o bardzo intensywnym, jaśminowym zapachu - czasami wręcz uciążliwym. Dlatego też warto pozbyć się jej na ten czas z pomieszczenia, w którym często przebywamy - u osób szczególnie wrażliwych może wywoływać bowiem ból głowy.
Przesadzanie sansewierii. Jaka ziemia będzie odpowiednia?
Jaka ziemia będzie odpowiednia jeśli zdecydujemy się na zmianę doniczki naszemu sukulentowi? Lekka, próchnicza o odczynie zbliżonym do obojętnego jest najlepszym podłożem dla tego rodzaju rośliny. Spokojnie możemy jednak wykorzystać do tego celu również najbardziej powszechną ziemię kwiatową, jaką zakupimy w kwiaciarni, jak również w dowolnym sklepie. Podczas przesadzania wężownicy pamiętajmy jednak, że doskonale radzi sobie w niewielkich doniczkach, dlatego warto wybrać jedynie o rozmiar większą w stosunku do poprzedniej, najlepiej ceramiczną lub glinianą, ponieważ w lekkich, plastikowych ten sukulent może się po prostu przewrócić. Młode sansewierie przesadzajmy nie częściej niż co 2-3 lata, dla starszych okres z jednym podłożem może wynosić nawet 5 lat. Jedno jest jednak pewne, nawet jeśli zapomnimy o przesadzaniu czy pielęgnacji naszej rośliny, możemy być przekonani, że nie będzie miała nam tego za złe,co więcej zapewne będzie się doskonale prezentowała w każdym pomieszczeniu i dowolnej stylistyce.
