Spokój i opanowanie. Z jakiego powodu często je tracimy?
Spokój jest w życiu ważną wartością, choć jego potrzeba jest ignorowana, stawiana na końcu listy potrzeb. Można ''zachować spokój'', ale też ''zostawić kogoś w spokoju'' lub ''życzyć komuś spokoju'', co uznajemy zresztą za bardzo grzeczny i miły rodzaj życzliwości. Mniej osób wie, że w orzecznictwie ''prawo do spokoju'' uznaje się za jedno z dóbr osobistych. Dodatkowo mamy też świadomość, że zarówno spokój, jak i nerwowe zachowanie ''udziela się'' również otoczeniu danej osoby. Szczególnie duże znaczenie ma to w pracy, gdzie spory nacisk kładzie się na wyniki, często o charakterze zespołowym.
Skoro spokój jest tak ważny, to co najczęściej sprawia, że znika? Poza różnego rodzaju jednostkami chorobowymi, stanowiącymi osobne zagadnienia, problemem są stresujące sytuacje. W badaniach "Polacy a stres w pracy i w życiu", przeprowadzonych w 2019 roku ankietowani wskazali, że stres jest w ich przypadku związany z:
- pracą - 37 proc.;
- nieprzyjemnymi sytuacjami w życiu codziennym - 27 proc.;
- złą sytuacją finansową - 18 proc.;
- rodziną - 12 proc.
Według tego samego badania różne osoby radzą sobie ze stresem w odmienny sposób. Wymieniano między innymi:
- uprawianie sportu - 41 proc.;
- ćwiczenia relaksacyjne (np. joga) - 19 proc.;
- mniej standardowe rozrywki (np. strzelnica) - 14 proc.;
- sporty ekstremalne - 11 proc.
Zróżnicowane jest jednak podejście do samego stresu. Zdarzają się osoby, które stres całkowicie paraliżuje, ale i takie, które pewną niewielką dawkę stresu uważają za niezbędną do prawidłowego i wydajnego funkcjonowania. Jeśli nie da się lub nawet nie powinno całkowicie wyeliminować stresu z życia, to jak zachować spokój?
Jak się uspokoić? Przede wszystkim zachować dystans
Jak się uspokoić? W dużej mierze łatwość lub trudność uspokojenia się zależy również od naszych osobistych predyspozycji. Ważny jest zresztą również sam wiek - więcej wybaczymy w kwestii braku opanowania nastolatkowi, niż dorosłej osobie. Racjonalność wymaga od nas spokojnego i rozsądnego działania.
Podstawowym działaniem jest próba odcięcia się od bodźca, który wzbudza w nas strach, gniew lub sprzeciwia się naszym dążeniom. Jedynym wyjściem jest samokontrola i zdanie sobie sprawy z tego, że agresja i krzyk niczego nie rozwiąże. W szczególnie trudnej sytuacji lepiej jest oderwać się od niej, zrobić kilka wdechów i wydechów, potem wrócić, niż zachować się nieobliczalnie.
Zachowuj spokój skupiając się na własnym ciele
Zachowuj spokój dzięki umiejętności skoncentrowania się na sobie i własnym ciele. Warto wówczas skupić się na:
- własnym oddychaniu
- rytmie bicia serca
- napięciu mięśni
- poczuciu gorąca
Powinno się w takiej sytuacji dążyć do zrozumienia reakcji własnego ciała - skojarzeniu ich z czynnikiem stresogennym.
Jak się relaksować? Siła sportu
Jak się relaksować? Nie jest przypadkiem, że ankietowani w omawianym badaniu tak często podkreślali, że stres rozładowują dzięki uprawianiu sportu. Oczywiście sposobem na rozładowanie nerwów nie musi być trening bokserski i długie obijanie worka, chociaż jeżeli to komuś pomaga, to nie ma najmniejszych przeciwwskazań. Często wystarczy rower i piękna pogoda lub wieczorny jogging.
Techniki relaksacji - jak przywrócić spokój w naszym życiu?
Techniki relaksacji zazwyczaj mają na celu zajęcie czymś naszych myśli. Są nimi między innymi:
- wizualizacja - metoda polega na wizualizowaniu kojących dla nas obrazów (las, ocean, plaża, górskie krajobrazy);
- czytanie - jeśli trafimy na wciągającą fabułę, jesteśmy w stanie zrelaksować się równie skutecznie, jak podczas uprawiania sportu;
- kolorowanie i rysowanie - na rynku istnieje szereg różnych propozycji kolorowanek antystresowych dla dorosłych. Takie narzędzia używane są także w niektórych terapiach psychologicznych;
- marsz - technika ma podobne rezultaty, co uprawianie sportu;
- aromaterapia - przy odpowiednim doborze olejków eterycznych możemy skutecznie koić nasze skołatane nerwy;
- słuchanie muzyki.
