Rhipsalis, czyli inaczej patyczak, to roślina doniczkowa, sukulent z rodziny kaktusowatych. Naturalnie występuje w Ameryce Północnej i Południowej, a także częściowo na Wyspach Kanaryjskich, często porastając rozwidlenia gałęzi drzew bądź skalne fragmenty morskich klifów. Patyczak to roślina szybko się rozrastająca. Jego zielone, nagie pędy mają kształt wałeczków o średnicy od 3 do 5 mm i zwisają w potężnych kiściach. Z pędów wyrastają miejscami korzenie powietrzne. Roślina ta może wytwarzać ciernie, ale zazwyczaj posiada charakterystyczne małe wyrostki. W naturalnym środowisku sezonowo pojawiają się kwiaty, mają one kształt gwiazd o kremowej barwie. Rhipsalis zdecydowanie rzadziej kwitnie w warunkach domowych.
Patyczak to interesująca roślina pokojowa, która sprawdzi się w wielu wnętrzach. Może stanowić ozdobę parapetów, regałów czy kwietników. Można go sadzić w szklanych kulach, niezwykle często uprawiany jest w wiszących koszach, czy też donicach. Dobrze komponuje się z donicami ceramicznymi. Jest rośliną uniwersalną, pasuje zarówno do wnętrz tradycyjnych, jak i nowoczesnych. Najpopularniejsze gatunki to Rhipsalis cassutha oraz Rhipsalis cereuscula. Jednakże zamawiając tę roślinę przez internet warto użyć jej łacińskiej nazwy, bądź dokładnie sprawdzić, czy na pewno zamawiamy wymarzoną roślinkę. Jeśli wśród ofert pojawi się patyczak rogaty, możemy się nieco zdziwić, gdy zamiast kwiatka otrzymamy owada, przypominającego wyglądem gałązki, patyki, czy też łodyżki i stanowiącego ozdobę terrarium.
Zobacz też: Wrzos w domu oraz ogrodzie - sezon na te rośliny właśnie się zaczyna. Zasady uprawy i pielęgnacji
Rhipsalis cassutha to jedna z najpopularniejszych odmian patyczaka. W odróżnieniu od innych gatunków ma płożący pokrój i tworzy zwisające kiście pędów o całkiem sporej długości.
Jakie jeszcze odmiany patyczaków możemy spotkać?
Rhipsalis - istnieje kilka odmian tej rośliny. Zdjęcie ilustracyjne Totokzww/shutterstock.com
Rhipsalis cassutha to jeden z najatrakcyjniejszych w uprawie patyczaków. Jego nagie liście mają kształt pędów o średnicy 3 mm, z miejscowymi przewężeniami. W miejscach przewężeń często pojawiają się korzenie powietrzne. Patyczak ten szybko się rozrasta, każdego roku ze szczytu pędu wyrastają nowe gałązki, nawet do kilkunastu sztuk. Ma ciemnozielony kolor i jest rośliną o niewielkich wymaganiach. Poradzi sobie zarówno w silnym nasłonecznieniu, jak i w sytuacji okresowego przesuszenia, choć oczywiście nie należy go na to narażać zbyt często. Z uwagi na to, że w swym naturalnym środowisku zazwyczaj porasta rozwidlenia gałęzi, szczególnie dobrze będzie prezentował się w domu zwisając z kwietnika bądź makramy.
Tym, którzy zdecydują się na uprawę Rhipsalis, podlewanie z pewnością nie będzie spędzało snu z powiek. Oczywiście, nie należy go przesuszać i warto podlewać go regularnie, jednakże zbyt duża ilość wody może spowodować gnicie korzeni czy zamieranie pędów. Najlepiej podlewać patyczaka raz w tygodniu, w okresie upałów nieco częściej, miękką, odstałą wodą (najlepiej deszczówką), o temperaturze otoczenia. Przed podlaniem warto sprawdzić wilgotność podłoża, jeśli jest ono suche na głębokości do półtora centymetra, to czas na nawodnienie rośliny. Zdecydowanie ważniejsza dla patyczaka jest odpowiednia (wysoka) wilgotność powietrza, dlatego, zwłaszcza latem, dobrze zrobi mu regularne zraszanie. Za spryskanie miękką wodą roślina odwdzięczy się większą ilością korzeni powietrznych. W ten sposób łatwiej będzie go rozmnożyć. Natomiast by patyczak obsypał się kremowymi kwiatami, należy go podlewać nieco częściej, utrzymując wilgotność gleby.
Rhipsalis nie najlepiej czuje się w pełnym nasłonecznieniu, zbyt intensywne światło słoneczne może powodować u niego przebarwienia, a nawet poparzenia pędów. Dobrze rozwija się w miejscach, gdzie światło jest rozproszone, najlepiej z dużą ilością światła rano i cieniem po południu. Jeśli chcemy umieścić go na parapecie to tylko na oknach od wschodu, w pomieszczeniach z oknami na południe lub zachód warto ustawić lub powiesić go minimum pół metra od okna. Latem można wystawić patyczaka na balkon lub do ogrodu, o ile umiejscowi się go w cieniu innych roślin, zwiększy to jego szanse na kwitnienie zimą.
Rhipsalis to bardzo efektowna roślina. Zdjęcie ilustracyjne TYNZA/shutterstock.com
Warto zapewnić mu przepuszczalne, kwaśne i bogate w próchnicę podłoże, które trzeba wymieniać co 2-3 lata. Roślinę tę nawozi się między kwietniem a lipcem, najwyżej raz w miesiącu, jedynie w czasie formowania się pąków kwiatowych warto nawozić Rhipsalis raz na dwa tygodnie. We wrześniu dobrze jest zapewnić mu okres spoczynku (1 do 2 miesięcy), ograniczając podlewanie do minimum i obniżając temperaturę otoczenia (12 do 15 stopni). Regularne podlewanie należy wznowić, gdy pojawią się pierwsze pąki kwiatów.
Zobacz też: Strelicja: rajski ptak w Twoim domu. Gatunki, pielęgnacja, rozmnażanie