Skąd wziął się zamiokulkas? Ta roślina pochodzi ze wschodniej i południowo-wschodniej Afryki. Napotkamy ją w Kenii, Mozambiku, Malawi, Zimbabwe, Tanzanii czy RPA. Chociaż wykorzystuje się go jako roślinę leczniczą, to ceniony stał się przede wszystkim jako roślina przeznaczona do uprawy w domowych warunkach. Rosnąc w dość trudnych warunkach (sawanna), zamiokulkas stał się bardzo odporny na wszelkie niedogodności, przez co nazywany jest rośliną ''żelazną''. Ceni się jego nietypowe i lśniące liście długości nawet do 80 cm z pierzastymi odgałęzieniami (do 15 cm). Najczęściej cała roślina w warunkach domowych rośnie jednak powoli - osiąga przeciętnie ok. 60 cm wysokości. Ekspresowa stała się za to jej kariera w Europie - ogromną popularność zyskała sobie już po 10 latach od pojawienia się na rynku roślin doniczkowych.
Czy trudno jest zająć się rośliną o wymaganiach, które posiada zamiokulkas? Uprawa w domu jest wyjątkowo łatwa - stąd też wzięła się jedna z anglojęzycznych nazw rośliny, czyli ''Eternity Plant''. Przede wszystkim zamiokulkas posiada tolerancję co do niedoborów światła. Preferuje stanowiska półcieniste, ale zniesie też zacienienie lub bardzo duże nasłonecznienie. Pamiętajmy jednak, że rosnąc w nieoptymalnych warunkach, roślina może nabrać niepożądanych cech wyglądu. Zbyt małe nasłonecznienie sprawi, że liście będą bardzo jasne i wyciągnięte, zbyt duża ilość słońca może zaś sprawić, że pojawią się na nich plamy.
Zamiokulkas. Zdjęcie ilustracyjne Irina Zharkova31/shutterstock.com
Pamiętajmy też, że jest to roślina afrykańska i trzeba zapewnić jej odpowiednie temperatury w pomieszczeniu, gdzie rośnie. Zaleca się, żeby było to od 25 do 20 stopni Celsjusza. Temperatura nie może spaść poniżej 5 stopni Celsjusza. Przekroczenie tej bariery może sprawić, że roślina zacznie zamierać. Zamiokulkas źle znosi również przeciągi - warto o tym pamiętać wtedy, gdy będziemy planować odpowiednie miejsce do uprawy tej rośliny.
Zobacz też: Drzewko szczęścia: rozmnażanie, uprawa i pielęgnacja
Nie wszystkie rośliny dobrze znoszą zarówno brak, jak i nadmiar wody - podobnie zamiokulkas. Podlewanie powinno być dostosowane do etapu rozwoju rośliny. Przeżyje ona pomimo czasowych niedoborów wilgoci, później zaś odżyje po podlaniu. Gorsze dla niej mogą okazać się sytuacje, gdy przez pewien czas będzie podlewana zbyt obficie. Mogą wówczas rozpocząć się procesy gnilne w korzeniach, co doprowadzi do śmierci rośliny. Warto o tym, pamiętać zwłaszcza zimą, gdy temperatura jest niższa a wzrost ograniczony.
Zobacz też: Pepromia. Jak pielęgnować peperomię? Uprawa i odmiany "pieprzówki"
Zamiokulkas. Zdjęcie ilustracyjne OLESYA BOLTENKOVA/shutterstock.com
Przede wszystkim trzeba zadbać o właściwe podłoże - takie, w którym dobrze rośnie zamiokulkas. Jak dbać o odpowiednie parametry? Roślina preferuje podłoże próchniczne, żyzne, lekko kwaśne o pH od 5,5 do 6,5. Doniczki powinny być szerokie tak, żeby kłącze mogło się swobodnie rozrastać. Podczas silnego rozwoju rośliny należy ją nawozić maksymalnie co trzy tygodnie - wystarczy wieloskładnikowy nawóz do roślin, który dostarczy wszystkich niezbędnych składników. Młode rośliny przesadza się co roku, starsze raz na dwa lata.
Okazuje się, że zamiokulkas kwitnie. Kwiat nie jest jednak zbyt urodziwy, chociaż wygląda nietypowo i z tego powodu może być ceniony. Ma postać kolby o długości do 7 cm, która na krótkiej szypułce wyrasta z kłącza. Dla kogo jest więc zamiokulkas? Przede wszystkim dla osób kochających kwiaty doniczkowe, którym zdarza się jednak zapominalstwo lub dłuższe wyjazdy. ''Żelazna'' roślina zniesie przejściowe niedogodności, odwdzięczając się niecodziennym wyglądem.
Zobacz też: Araukaria - oryginalny iglak w Twojej doniczce. Odmiany, pielęgnacja, uprawa