Porcelanowy kwiat hoja wypełni mieszkanie zapachem
Kwiat hoja zaliczany jest do rodziny toinowatych. Rodzaj ten liczy ponad 200 gatunków roślin, tworzących wiecznie zielone pnącza. Ich ojczyzną są deszczowe lasy Australii oraz wschodnie tereny Azji. Choć w naturze rośnie w różnych warunkach: na ziemi, drzewach, a nawet wysoko w górach, to w naszym klimacie można uprawiać ją wyłącznie w doniczkach w mieszkaniu. Roślina nazwana została "hoja" na cześć angielskiego ogrodnika, Thomasa Hoy'a. W Polsce nazywana bywa niesłusznie woskownicą – nazwa ta zarezerwowana jest jednak dla innej rośliny. Największą ozdobę hoi stanowią jej kwiaty, które wyglądają jak podwójne pięcioramienne gwiazdki. W większości gatunków osiągają około centymetra średnicy. Sprawiają wrażenie wykonanych z porcelany bądź odlanych z wosku, dlatego hoję nazywa się też porcelanowym kwiatem bądź woskowcem. Kwiaty mogą mieć przeróżną barwę, najczęściej białą, żółtą, różową bądź fioletową, zbierają się w baldachy i roztaczają, zwłaszcza wieczorami, intensywną woń. Pochodzi ona z wytwarzanej wieczorami oraz przed deszczem przez kwiaty cieczy o charakterystycznym, miodowym zapachu.
)
Hoja różowa – najpopularniejsza odmiana w domowej uprawie
Hoja różowa (Hoya carnosa) to zdecydowanie najpopularniejszy gatunek uprawiany w domach. Przyczyną może być fakt, iż jest gatunkiem najłatwiejszym w uprawie. Hoja różowa nie jest zbyt wrażliwa na suche powietrze. Nawet nieco zaniedbana, przesuszona czy w zbyt ciasnej doniczce, będzie z powodzeniem rosła i kwitła. Jej kwiaty mają kształt gwiazdek, białych lub różowych, są drobne i mięsiste. W części środkowej posiadają różowo-czerwony przykoronek. Kwiaty zebrane są w zwisające baldachy, skierowane główkami w dół, bądź na boki. Rozwijają się na krótkopędach, które po przekwitnięciu pozostają na roślinie – w kolejnych latach to na nich będą rozwijały się kolejne kiście kwiatowe.
Zobacz też: Drzewko szczęścia - pielęgnacja i warunki uprawy. Skąd pochodzi nazwa?
Hoja bella: trudniejsza w uprawie odmiana. Zdjęcie ilustracyjne Nick Pecker/shutterstock.com
Hoja doniczkowa
Hoja doniczkowa, jak każde pnącze, najlepiej radzi sobie prowadzona na podporach. Jej elastyczne pędy osiągają po kilka metrów długości i z czasem drewnieją. Wyrastają na nich skórzaste, ciemnozielone, połyskujące liście, z jasnymi plamkami na wierzchniej stronie, które już same w sobie stanowią o atrakcyjności rośliny. Oczywiście ozdobą hoi są jej kwiaty, tworzące baldachowate kwiatostany i pojawiające się od wiosny do jesieni. Najpopularniejszym gatunkiem hoi uprawianym w mieszkaniach jest hoja różowa, ale dużym zainteresowaniem cieszy się też hoja piękna (Hoya bella). Ma ona nieco delikatniejsze, węższe i jaśniejsze liście niż hoja różowa, a kwiatostany tworzy na krótkopędach, które odpadają wraz z kwiatami po przekwitnięciu. Odmiana ta jest ciepłolubna, musi być systematycznie podlewana i źle znosi suche powietrze. Otoczona odpowiednią opieką ozdobi wiszące kosze i doniczki, jak również stworzy malowniczą kompozycję opleciona wokół podpór i drabinek.
Dlaczego hoja nie kwitnie?
Jeśli nie wiemy, dlaczego hoja nie kwitnie, warto rozważyć, czy jej stanowisko jest dla niej odpowiednie. Brak kwitnienia najczęściej wywołany jest zbyt małą ilością światła w otoczeniu rośliny. W takim wypadku warto przestawić hoję w miejsce jaśniejsze, pilnując jednak, by promienie słońca nie padały na nią bezpośrednio. Kwitnieniu sprzyja nawożenie rośliny w okresie od kwietnia do sierpnia, specjalnym nawozem dla roślin kwitnących. Jeśli jednak w nawozie będzie zbyt dużo azotu – może on ponosić winę za brak kwiatów. Inną przyczyną złej kondycji rośliny może być niezapewnienie jej okresu spoczynku (zwłaszcza w przypadku hoi różowej), bądź nierozważne usunięcie starych szypułek, na których roślina wytwarza nowe kwiaty.
Zobacz też: Zamiokulkas. Jak o niego dbać, żeby dobrze rósł w doniczce?
Hoja kerrii: odmiana, której liście mają kształt serca. Zdjęcie ilustracyjne Paladin12/shutterstock.com
Hoja: wymagania rośliny
Mimo egzotycznego pochodzenia hoja wymagania uprawowe ma stosunkowo niewygórowane. Preferuje ciepłe i zaciszne stanowisko o rozproszonym oświetleniu, ustawienie jej na południowym, mocno nasłonecznionym parapecie mogłoby doprowadzić do poparzenia liści i kwiatów. Hoja nie lubi przeciągów oraz zmiany stanowiska. Dobrze rośnie w lekkim, przepuszczalnym podłożu, nie lubi zbyt żyznej ziemi, nadmiernego podlewania ani częstego przesadzania. Podlewać należy ją nie częściej, niż dwa razy w tygodniu, uważając, by nie zamoczyć kwiatów. Co ważne: przycinać można ją w dowolnym momencie, pamiętając jedynie, by cięcie wykonać nad liściem.
)
Hoja: trująca dla ludzi i zwierząt
Jak wiele roślin, w których łodygach płynie mleczny sok, hoja jest trująca, zarówno dla ludzi, jak i zwierząt. Toksyczność rośliny jest jej naturalną obroną przed zakusami roślinożerców. W pędach i liściach rośliny znajduje się mleczny sok, który zawiera alkaloidy wykazujące toksyczne działanie. Przełamanie lub zerwanie liści bądź pędów hoi powoduje wydostanie się płynu na zewnątrz. Sok mleczny może wywołać silne podrażnienia skóry, dlatego wszelkie zabiegi pielęgnacyjne wokół rośliny powinno się wykonywać w rękawicach ochronnych. Jeśli jednak dojdzie do bezpośredniego kontaktu soku z ciałem, należy możliwie szybko przemyć skórę wodą, by zapobiec silnemu odczynowi. Bardzo bolesne może okazać się podrażnienie oczu sokiem hoi.
Nie należy zostawiać bez nadzoru dzieci i zwierząt w towarzystwie tej rośliny. Pogryzienie liści lub łodyg hoi może spowodować dostanie się toksycznych substancji do organizmu, wywołać podrażnienia jamy ustnej oraz zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego. Na szczęście, mleczny sok wytwarzany przez hoję jest bardzo gorzki, co raczej powinno odstraszyć amatora konsumpcji rośliny.
Zobacz też: Dracena - niewymagająca roślina, która oczyszcza powietrze [pielęgnacja, uprawa, odmiany]
