Insulinooporność to inaczej stan obniżonej wrażliwości naszego organizmu na działanie insuliny, czyli hormonu regulującego poziom cukru we krwi oraz kontrolującego gospodarkę tłuszczową. Ta choroba jest bardzo niebezpieczna, ponieważ może doprowadzić do rozwoju cukrzycy typu drugiego lub innych chorób. Jak wyglądają objawy tego schorzenia?
Insulinooporność - jakie zmiany zachodzą w naszym organizmie?
W naszym organizmie dochodzi do zaburzenia produkcji insuliny. Jest to hormon wytwarzany przez komórki beta wysp trzustkowych. Do najważniejszej funkcji insuliny należy zredukowanie stężenia glukozy we krwi, co zachodzi dzięki zwiększeniu wychwytu glukozy przez mięśnie szkieletowe, wątrobę i tkankę tłuszczową. Tam insulina hamuje rozpad tłuszczów. Do komplikacji dochodzi w momencie, kiedy tkanki przestają być wrażliwe na działanie insuliny. Insulina przestaje być wysyłana do komórek. Organizm nie ma już kontroli w tym aspekcie, a trzustka usiłuje naprawić osłabione działanie insuliny poprzez zwiększenie jej produkcji. Skutkiem tego procesu jest nadmiar insuliny w organizmie, co powoduje otyłość, gdyż insulina nasila odkładanie tłuszczów w tkance tłuszczowej. To niestety tylko jeden z wielu symptomów tego schorzenia. Przy pojawieniu się jakichkolwiek z poniższej listy, bezzwłocznie skonsultuj się z lekarzem.
)
Objawy, które mogą wskazywać na insulinooporność
- brak energii po posiłku bogatym w węglowodany,
- uczucie senności,
- wzmożony głód i częste podjadanie,
- nieustająca ochota na słodycze nawet po obfitym posiłku,
- przyrost masy ciała w obrębie brzucha - to tak zwany brzuch insulinowy,
- trudności ze zrzuceniem zbędnych kilogramów;
- zespół policystycznych jajników (PCOS),
- obniżenie nastroju, osłabienie, ciągłe zmęczenie,
- problemy z pracą mózgu - zawodzi pamięć i koncentracja,
- częste migreny.
)
W jaki sposób wykryć insulinooporność?
W tym celu należy wykonać test tolerancji glukozy - bada się krzywą cukrową i insulinową. Pobieramy krew, a następnie oznaczamy stężenie glukozy i insuliny na czczo. Po godzinie i dwóch godzinach kontroluje się poziom tych dwóch składników, po uprzednim wypiciu glukozy. Obciążamy nasz organizm cukrem. Tę chorobę diagnozuje się także metodą klamry metabolicznej, która polega na równoległym podawaniu glukozy i insuliny w kroplówce. Dawka insuliny jest stała, a ilość glukozy odpowiednio modyfikowana. Klamra metaboliczna posiada potwierdzoną skuteczność w identyfikowaniu realnego stopnia insulinooporności. Takie badanie nie należy do najpopularniejszych, ponieważ jest bardzo drogie.
