Ile jest rodzajów chmur?
Zatem ile jest rodzajów chmur? Choć chmury można dzielić na różne sposoby, bo w zależności od pięter występowania (chmury niskie, średnie i wysokie), z uwagi na ich kształt (kłębiaste, warstwowe, pierzaste), ze względu na budowę wewnętrzną (chmury o rozciągłości poziomej oraz chmury rozbudowane w pionie) czy z racji sposobu ich powstawania (falowe, konwekcyjne i frontowe), to zgodnie z typologią stosowaną przez Światową Organizację Meteorologiczną wyróżnia się dziesięć rodzajów chmur:
chmury wysokie
- pierzaste Cirrus (Ci)
- pierzasto-warstwowe Cirrostratus (Cs)
- pierzasto-kłębiaste Cirrocumulus (Cc)
chmury średnie
- średnie warstwowe Altostratus (As)
- średnie kłębiaste Altocumulus (Ac)
chmury niskie
- kłębiasto-warstwowe Stratocumulus (Sc)
- warstwowe Stratus (St)
- warstwowo-deszczowe Nimbostratus (Ns) – zaliczane też czasem do chmur o budowie pionowej
chmury o budowie pionowej
- kłębiaste Cumulus (Cu)
- kłębiasto-deszczowe Cumulonimbus (Cb).
A czym tak właściwie są chmury? Najkrócej rzecz ujmując chmura to zawiesina mikroskopijnych cząsteczek cieczy (najczęściej wody) lub ciał stałych (drobinek lodu) w atmosferze. Chmura powstaje w wyniku kondensacji pary wodnej (para wodna znajdująca się w powietrzu przechodzi ze stanu gazowego w stan ciekły), bądź też w wyniku jej resublimacji (para wodna przechodzi w stały stan skupienia). Gdy ciepłe powietrze unosi się do góry i jednocześnie ulega schłodzeniu, w pewnym momencie osiąga taki stopień nasycenia parą wodną, że nadmiar pary przekształca się w krople wody lub drobinki lodu.
Które chmury są najwyżej?
Zastanawiając się nad tym, które chmury są najwyżej, nietrudno się domyślić, że będą to chmury wysokie. Na zdecydowanie największej wysokości zobaczymy Cirrus, czyli chmurę pierzastą, zbudowaną z kryształków lodu. W Europie występuje ona zwykle na wysokości od 6 do 12 kilometrów. Chmury pierzaste powodują opady, które jednak nie docierają na ziemię. Pojawienie się tych chmur na niebie, któremu często towarzyszy silny, porywisty wiatr, zwiastuje dużą zmianę pogody. Istnieje kilka gatunków rodzaju Cirrus: Cirrus uncinus (pierzaste haczykowate lub przecinkowate), Cirrus fibratus (pierzaste włókniste), Cirrus castellanus (pierzaste wieżyczkowate), Cirrus spissatus (pierzaste gęste) i Cirrus floccus (pierzaste kłaczkowate). Cirrusy najczęściej pojawiają się na bezchmurnym niebie, czasami w towarzystwie chmur Cirrostratus i Cirrocumulus. Chmury pierzasto-warstwowe (Cirrostratus) swoją podstawę mają zwykle na wysokości podobnej, jak Cirrusy, natomiast chmury pierzasto-kłębiaste (Cirrocumulus) – najczęściej na wysokości od 6 do 8 kilometrów. Składają się niemal wyłącznie z kryształków lodu i nie dają opadów.
Jaka to chmura?
Jak rozpoznać, jaka to chmura? Należy się jej dobrze przyjrzeć. Poszczególne rodzaje chmur można scharakteryzować następująco:
- Cirrus – chmura pierzasta ma kształt białych włókien, ławic bądź wąskich pasm o jedwabistym wyglądzie, często przypomina koński ogon, jest biała, przezroczysta i bez wewnętrznych cieni, sprawia wrażenie, że niebo pomalowano pociągnięciami pędzla;
- Cirrocumulus – chmura kłębiasto-pierzasta przypomina cienką, białą ławicę, jest to płat lub warstwa chmur bez cieni, składa się z małych członów w kształcie ziaren lub zmarszczek, które mogą być oddzielone od siebie albo połączone ze sobą; choć tworzy niemal ciągłą warstwę z pomarszczoną powierzchnią i zaokrągleniami, to jest przy tym na tyle przejrzysta, że umożliwia określenie położenia Słońca i Księżyca;
- Cirrostratus – chmura warstwowo-pierzasta przypomina przejrzystą, białawą zasłonę (welon) o wyglądzie włóknistym lub gładkim, czasem prążkowanym lub mglistym, pokrywa niebo całkowicie lub częściowo; powoduje często zjawisko tzw. ''halo'';
- Altocumulus – chmura średnia kłębiasta przybiera kształt płatków o średniej wielkości i nieregularnej strukturze, barwy białej lub szarej, z widocznymi cieniami, często rozdzielona pasmami czystego nieba (zwiastuje nadejście chłodnego frontu);
- Altostratus – chmura średnia warstwowa to płat albo warstwa chmur o szarawym lub niebieskim odcieniu, miejscami gęstszych, ale z reguły na tyle cienka, że można przez nią oglądać Słońce jak przez matowe szkło; może mieć strukturę prążkową, włóknistą lub gładką, pokrywa niebo całkowicie lub częściowo, przynosi deszcz i śnieg;
- Nimbostratus – chmura warstwowo-deszczowa to szara, często ciemna warstwa chmur, tak gruba, że całkowicie zasłania Słońce, typowa dla opadów wiosennych i letnich, a opady z niej są długotrwałe, obfite i ciągłe;
- Stratocumulus – chmura kłębiasto-warstwowa to pofałdowana ławica lub warstwa chmur częściowo biała, a częściowo szara, jeśli przynosi opady, to przelotne;
- Stratus – chmura warstwowa to z reguły szara warstwa chmur, przypominająca z wyglądu mgiełkę i mogąca skutkować opadem w postaci mżawki;
- Cumulus – chmura kłębiasta to gęsta, oddzielna szara chmura o poziomej podstawie i dużych wypukłościach w górnej części, wyraźnie zarysowana i podobna nieco do kalafiora, oświetlona przez Słońce sprawia wrażenie lśniąco białej;
- Cumulonimbus – chmura kłębiasta deszczowa jest najpotężniejszą chmurą o dużej rozciągłości w pionie, jest szara i całkowicie zasłania słońce, występuje podczas burz, często wywołuje grad.
Zobacz też: Jakie zapasy warto mieć w domu na wszelki wypadek? Lista produktów na nieprzewidziane sytuacje
