Cztery style więzi. Czy masz szansę na stworzenie udanej relacji z partnerem?

Style przywiązania charakteryzują się odmiennymi sposobami interakcji w związku, określają stosunek do bliskości i sposobu reagowania w relacjach romantycznych. Wyróżniamy cztery główne style przywiązania: bezpieczny, lękowo-ambiwalentny, lękowo-unikający oraz zdezorganizowany. Style te kształtują się podczas wczesnego dzieciństwa.

Styl przywiązania dziecka do opiekuna w okresie wczesnego dzieciństwa, wpływa na budowanie relacji z partnerem w dorosłości. Każdy styl więzi, różni się od siebie pod względem postrzegania bliskości, sposobu radzenia sobie z konfliktami, podejścia do sfery seksualnej oraz umiejętności komunikowania potrzeb.

 

W dorosłości style przywiązania wykorzystywane są do opisywania wzorców przywiązywania się w relacjach romantycznych. Pojęcie styli przywiązania powstało na bazie "teorii przywiązania" i badań na temat przywiązania dziecka do opiekuna, przeprowadzonych w latach 60 i 70 przez Johna Bowlbiego i Mary Ainsworth.

Dzisiaj psychologowie wyróżniają 4 typy przywiązania.

1. Bezpieczny styl przywiązania

Człowiek wychowywany w bezpiecznej więzi z rodzicem lub głównym opiekunem, wchodzi w dorosłe relacje społeczne z ciekawością. Nie ma trudności w tworzeniu bliskich związków bazujących na wartościach podobnych do tych wyniesionych z domu. W przypadku osoby z bezpiecznym stylem przywiązania będą to przede wszystkim wartości takie jak ufność i poszanowanie granic własnych oraz innych ludzi.

Taka osoba słucha i potrafi słuchać oraz umie wyrażać swoje pragnienia i potrzeby.

Osoby o bezpiecznym stylu więzi, nie mają problemu z okazywaniem uczuć swojemu partnerowi. Bliskość jest dla nich bardzo ważna, jednocześnie nie łączy się ona z przesadną, dławiącą troską. Najczęściej są to osoby zadowolone ze swoich relacji romantycznych, w które wchodzą na długie lata. Konflikty w związku nie sprawiają, że zaczynają kwestionować całą relację. Potrafią skupić się na racjonalnym rozwiązaniu problemu. Gdy się z kimś nie zgadzają, bez problemu wyrażają swoje zdanie bez obawy odrzucenia przez rozmówcę. Wierzą, że większość osób jest godna zaufania.

Czy ten opis przypomina ci ciebie? Gratulacje! Stworzenie zdrowej relacji przychodzi ci naturalnie i bez wysiłku.

 

2. Styl lękowo-ambiwalentny

Styl lękowo-ambiwalentny wykształca się w kontakcie z matką, która jest chwiejna emocjonalnie, ulega zmiennym nastrojom, a jej zachowania są często nielogiczne i chaotyczne.

Osoby posiadające lękowo-ambiwalentny styl przywiązania, często martwią się, że partner przestanie je kochać. Ich związek przepełniony jest lękiem. W sytuacjach stresowych gdy partner nie odbiera telefonu lub nie odpisuje, kwestionują cały związek i przestają wierzyć w dobre intencje partnera. Potrzebują nieustanych zapewnień o zaangażowaniu i uczuciach drugiej strony.

Ich związki często są nietrwałe, a po rozstaniu bardzo długo dochodzą do siebie.

Jeśli nie są nikim w relacji, odczuwają niepokój. Można powiedzieć, że czują się niekompletne bez bliskiej relacji.

Czy ten opis przypomina ci ciebie? Nie martw się, w dalszym ciągu masz szansę na zbudowanie trwałej i zdrowej relacji! Skup się na zdrowej komunikacji z partnerem. Wszystko da się wypracować.

3. Styl lękowo-unikający

Styl lękowo-unikający kształtuje się, kiedy dziecko doświadcza notorycznego odrzucenia przez matkę. Jego potrzeby bliskości i uwagi są regularnie niezaspokajane, więc z czasem przestaje poszukiwać bliskości z opiekunem. Z jednej strony pragnie bliskości, a z drugiej strony chce jej uniknąć, ponieważ niezaspokojone potrzeby sprawiają ból. Takie dziecko staje się dorosłym, który za wszelką cenę dąży do niezależności i unika zaangażowania emocjonalnego. Minimalizuje znaczenie emocji i uczuć. Taka osoba na początku relacji może być bardzo ciepła i otwarta, a gdy relacja rozwija się, może wycofywać się i oddalać.

Osoby o stylu przywiązania lękowo-unikającym mają trudności w okazywaniu wsparcia emocjonalnego bliskiej osobie, ale też niechętnie dzielą się swoimi uczuciami. Niezależność jest dla nich ważniejsza niż związek. Osoby o oddalającym stylu więzi wysyłają mieszane sygnały – czasami zachowują się lekceważąco, czasem dla odmiany sugerują potrzebę poważnej i głębokiej relacji. Partner lękowo-unikający będzie regularnie tworzyć fizyczny i emocjonalny dystans.

Osoba o takim stylu więzi, większość swojego życia spędza jako singiel lub w przelotnych relacjach. Często takie osoby wchodzą w relacje z góry skazane na niepowodzenie np. z osobami będącymi w związkach małżeńskich.

Czy ten opis przypomina ci ciebie? Nie martw się, w dalszym ciągu masz szansę na zbudowanie trwałej i zdrowej relacji! Ważne jest, abyś miał świadomość, że potrzebujesz więcej przestrzeni i nie bał się tego komunikować swojemu partnerowi. Dzięki dobrej komunikacji twój partner nie będzie czuł się odrzucony, a ty nie będziesz czuł się przytłoczony.

4. Styl zdezorganizowany

Styl zdezorganizowany wykształca się u dzieci, którym nieustannie targają skrajne emocje.  Takie dziecko traktuje matkę jednocześnie jako bezpieczną bazę i zagrożenie. Czuje się odpowiedzialne za jej emocje i bardzo wcześnie zaczyna żyć w poczuciu winy. W tym przypadku opiekun nie ma autorytetu u dziecka. Charakterystyczną cechą tego stylu przywiązania jest brak spójnej strategii radzenia sobie ze stresem.

W dorosłości człowiek o stylu zdezorganizowanym postrzega siebie jako osobę małowartościową, niekompetentną i nieatrakcyjną. Uważa, że inni ludzie mu zagrażają i są niegodni zaufania. W sytuacjach bliskości odczuwa zagrożenie, jest pasywny, nieśmiały i unika konfliktów. Nie potrafi radzić sobie ze stresem i emocjami. Przez to często zachowuje się impulsywnie, a jeśli nie może wyrazić własnych uczuć, stosuje strategie autoagresywne.

Taka osoba ma problemy ze zbudowaniem trwałej relacji. Czuje potrzebę bliskości, ale nie jest w stanie zaufać partnerowi. Często wchodzi w związek z osobą, która jest kontrolująca lub skłonna do manipulacji,  dając sobie tym samym fałszywe poczucie bezpieczeństwa oparte na odtwarzaniu schematów z dzieciństwa.

Czy ten opis przypomina ci ciebie? Nie martw się, w dalszym ciągu masz szansę na zbudowanie trwałej i zdrowej relacji, będziesz  jednak musiał włożyć w to więcej pracy niż inni. W dorosłości można pracować nad zmianą stylu przywiązania na bezpieczny, lękiem przed bliskością lub odrzuceniem. Najlepiej skierować się do terapeuty, który stanie się dla ciebie nową figurą przywiązania i nauczy cię nowych wzorców.