Świadczenie Mama+, wbrew nazwie, przyznawane jest nie tylko kobietom, które ukończyły 60 lat oraz wychowały co najmniej 4 dzieci. Otrzymają je również mężczyźni mający co najmniej 65 lat, którzy wychowali przynajmniej 4 dzieci, ponieważ ich matka zmarła, porzuciła je lub nie wychowywała przez dłuższy czas. Jakie dokładnie warunki trzeba spełnić, by co miesiąc i dożywotnio odbierać od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych dodatkowe pieniądze?
Więcej podobnych tematów znajdziesz na stronie głównej Gazeta.pl
Dodatek do emerytury przyznawany mamom. Ile pieniędzy mogą otrzymać poszczególne seniorki?
Świadczenie uzupełniające Mama 4+ przyznawane jest przez ZUS. Nie pobierasz emerytury ani renty? W takim razie pieniądze te przysługują ci w wysokości najniższej emerytury, czyli aktualnie jest to 1338,44 zł brutto. Kwota ulegnie jednak zmianie w marcu 2023 roku, ponieważ świadczenie Mama 4+ podlega waloryzacji. Obecnie jest ona prognozowana na 13,8 proc., przy czym świadczenia mają wzrosnąć o minimum 250 zł brutto. W praktyce oznacza to, że już niedługo emeryci spełniający niezbędne warunki, mogą dostać aż 1588,44 zł brutto.
Pobierasz emeryturę lub rentę, lecz jest ona mniejsza niż najniższa emerytura? W takim razie rodzicielskie świadczenie uzupełniające dopełnieni tę kwotę do najniższej emerytury. Co to oznacza w praktyce? Aktualnie, jeśli otrzymujesz pieniądze w wysokości 388 złotych brutto, to dodatek z ZUS będzie wynosił 1000 złotych brutto.
Jakie warunki należy spełnić, by skorzystać z tego świadczenia? Zasady przyznawania pieniędzy z programu Mama 4+
Aby otrzymać pieniądze ze świadczenia uzupełniającego Mama 4+, należy spełnić kilka warunków. Przede wszystkim trzeba urodzić i wychować lub tylko wychować swoje dzieci, dzieci współmałżonka, przysposobione lub przyjęte na wychowanie w ramach rodziny zastępczej. Wyjątkiem jest jedynie rodzina zastępcza zawodowa. Wówczas pieniądze z tego świadczenia się nie należą. Co jeszcze trzeba zrobić?
Należy mieć polskie obywatelstwo lub obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu i mieć prawo pobytu lub prawo stałego pobytu w Polsce. Jeśli jest się cudzoziemcem, trzeba mieć zalegalizowany pobyt w Polsce.
