Grał u cenionych reżyserów, a za rolę w "Diner" wyróżniło go National Society of Film Critics. Aktorstwo nie było jednak jego jedyną miłością. To powrót do boksu sprawił, że dziś ulubieńca Hollywood trudno rozpoznać.
Z ringu na deski teatru
Walkami bokserskimi interesował się jeszcze przed aktorstwem. Zaczynał od nauki samoobrony w Boys Club of Miami, a później zapisał się do klubu Gritty. Pierwszy pojedynek wygrał w wadze do 118 funtów wygrał już jako 12-latek, a potem z powodzeniem walczył na ringu w latach 1968–1971. Po zdobyciu Złotych Rękawic na Florydzie doznał dwóch poważnych kontuzji i przerwał karierę amatorskiego boksera. W tym samym czasie pojawiały się okazje, by grać w teatrze. Jeszcze w latach szkolnych przyjaciel zaproponował mu rolę w sztuce Jeana Geneta "Ścisły nadzór", którą reżyserował. 19-letni wówczas Rourke odnalazł tym samym nową pasję i aktorstwo całkowicie go pochłonęło.
By rozwijać karierę, przeniósł się do Los Angeles i niedługo po przeprowadzce dostał angaż w komedii wojennej Stevena Spielberga "1941", w której wcielił się w szeregowca Reese'a. Zagrał też w tragikomedii Barry’ego Levinsona "Diner" i westernie Michaela Cimino "Brama Nieba", z którym współpracę powtórzył po latach występując w "Roku smoka". Został też dostrzeżony m.in. przez Francisa Forda Coppolę i zagrał w "Rumble Fish" u boku stawiającego pierwsze kroki w branży Nicolasa Cage'a.
Był bożyszczem kobiet. Dziś wygląda zupełnie inaczej
Role walczącego o upadającą moralność policjanta ("Rok Smoka"), perwersyjnego biznesmena ("9 i 1/2 tygodnia") czy romantycznego pisarza uzależnionego od alkoholu ("Ćma barowa") zapewniły mu status hollywoodzkiego amanta. Pojawiał się na okładkach prestiżowych pism, m.in. "Vanity Fair" czy "Esquire" i wzdychały do niego miliony kobiet. Wszystko zmieniła decyzja o powrocie do boksu. Pierwszą walkę po przerwie stoczył w 1991 roku.
Nie widzę dla siebie przyszłości w zawodowym boksie, ale robię to, bo dobrze się bawię.
- powiedział wówczas aktor, jednak walczył jeszcze przez kilka lat. W tym czasie doznał licznych kontuzji: złamał nos, żebra, rozszczepił język i ścisnął kość policzkową. Utracił też pamięć krótkotrwałą. To właśnie te urazy wymienia jako powód poddania się licznym operacjom plastycznym. W wywiadach mówił, że skorzystał z usług poleconego przez znajomych lekarza, jednak efekt był karykaturalny.
Większość operacji była po to, aby naprawić bałagan na mojej twarzy z powodu boksu, ale poszedłem do niewłaściwego faceta, który zamiast poskładać moją twarz z powrotem, jeszcze bardziej ją oszpecił.
- mówił. Dziś Mickey Rourke nie przypomina dawnego siebie.
