Szafirki charakteryzują się głębokim, pięknym odcieniem kuleczkowatych kwiatów. Należą do roślin cebulowych i kwitną od drugiej połowy kwietnia i na początku maja. Nie każdy zdaje sobie sprawę, że sprawdzą się nawet pod opieką niedoświadczonych ogrodników. Wszystko ze względu na łatwość w uprawie i odporność na mróz. Sprawdź, jak dbać o szafirki, by ogród mógł rozkwitnąć dywanem niebieskich kwiatów, gdy nadejdzie na to odpowiednia pora.
Więcej podobnych artykułów przeczytasz na stronie głównej Gazeta.pl
To właśnie teraz jest najlepszy czas na sadzenie szafirków. Wszystko ze względu na to, że można to robić od późnego lata do połowy jesieni. Zarówno wrzesień, jak i październik są na to idealną porą. Warto sadzić je w grupie na głębokości 5-8 cm, pokrywając później podłoże warstwą ochronnej ściółki.
Dobrą praktyką jest zapewnienie szafirkom przepuszczalnej gleby i słonecznego stanowiska. Co istotne, rośliny nie zakwitną w cieniu. Dlaczego warto je mieć w ogrodzie? Przede wszystkim są odporne na niskie temperatury i nie trzeba ich przesadzać nawet przez kilka lat. Warto jednak co jakiś czas dostarczyć im pobudzającego do wzrostu kompostu i nie zapominać o regularnym podlewaniu.
Szafirki, podobnie jak i większość roślin cebulowych, nie wymagają przycinania. Po przekwitnięciu dobrą praktyką jest jednak ścinanie ich kwiatostanów. Zapobiegnie to zawiązywaniu nasion i umożliwi szafirkom pobieranie substancji odżywczych z cebulek. Liście z kolei warto pozostawić, by samodzielnie zaschły. Dzięki temu będą mogły przez długi czas dostarczać składników odżywczych cebuli. Jeśli zaschną, pozostaw je na rabacie lub usuń — wedle upodobania.