Kto wypala się najszybciej
Jeszcze kilkadziesiąt lat temu syndrom wypalenia zawodowego dotyczył tylko niektórych profesji, najczęściej tych, które wymagały silnego zaangażowania emocjonalnego w sprawy innych ludzi. Wypalenie zawodowe najczęściej dotykało pracowników socjalnych, psychologów, nauczycieli, lekarzy. Jednak wraz z postępem, kiedy ciche gabinety zastąpiono otwartymi przestrzeniami (open space) świat wokół nas się zmienił. Dzisiaj coraz częściej pracujemy w zespołach, w pracy stale utrzymujemy kontakt z innymi pracownikami i z klientami. Charakter pracy sprawia, że dzisiaj wypalić się można w każdym zawodzie. Dotyczy to menedżerów, księgowych, policjantów, dziennikarzy, rzeczników prasowych, sprzedawców. To czy dopadnie nas syndrom wypalenie zawodowego zależy od uwarunkować zewnętrznych czyli tego na ile praca jest stresująca i od kultury korporacyjnej m.in od tego w jaki sposób traktuje nas pracodawca.
Etapy wypalenia
Psychologowie z American Psychology Association wyróżniają pięć etapów wypalenie zawodowego. Proces rozpoczyna się od zauroczenia pracą, kiedy jeszcze odczuwamy satysfakcję z osiągnięć zawodowych. Etap ten nazywa się miesiącem miodowym. Po nim następuje etap przebudzenia. To czas kiedy staramy się, aby idealistyczny obraz na temat pracy nie uległ zmianie. Pracujemy z chęcią, staramy się o jak najlepsze wyniki, ale już zaczynamy dostrzegać, że idealny obraz pracy nijak ma się do rzeczywistości. Po etapie przebudzenia następuje tzw. etap starcia się z rzeczywistością. Charakteryzuje się tym, że wygasa zapał do pracy, w którą trzeba wkładać coraz więcej wysiłku. Kontakty z kolegami z pracy i z klientami sprawiają coraz więcej problemów. Kolejny etap to już wypalenie pełnoobjowowe. Na tym etapie mówimy o wyczerpaniu fizycznym i psychicznym. Wypalony pracownik nie ma entuzjazmu do pracy, towarzyszy mu uczucie pustki, samotności i brak asertywności. Może pojawić się depresja. Po tym etapie następuje odrodzenie czyli rekonwalescencja. To etap w którym musimy wyleczyć rany i podnieść się.
Rutyna sprawcą wypalenia
Stres, praca w zespole, przestrzeganie norm i rutyna to sprawcy wypalenie zawodowego. Z braku motywacji czy sił do zmiany, zamiast działać, biernie pozostajemy na tym samym stanowisku, pracujemy jak maszyny, mamy poczucie bezsensu i od dawna nie wnosimy nic od siebie. To sytuacja niekorzystna nie tylko dla nas, ale i dla pracodawcy, który stracił kreatywną osobę w zespole. Nie zawsze udaje się nam zapobiec wypaleniu zawodowemu, ale możemy reagować na jego pierwsze symptomy.
Reaguj i nie poddawaj się
Aby uniknąć wypalenia, trzeba zadbać o swoją dyscyplinę wewnętrzną. Polega ona na tym, aby nie zachwiać równowagi i w tej samej mierze tak samo dbać o ciało, umysł i stan ducha. Warto - szczególnie w pracy - mierzyć poziom swojego zawodowego samopoczucie. Należy sporządzić skalę samopoczucia od 1 do 10, każdego dnia notować na ile oceniamy swoje zawodowe samopoczucie i po miesiącu podsumować wyniki i wyciągnąć wnioski. Wynik poniżej 5 to pierwszy objaw niechęci do pracy i symptom wypalenia zawodowego. Aby zapobiec wypaleniu trzeba odpowiednio wcześnie zacząć działać np: przestać wysiadywać w pracy po godzinach. Zrobić wszystko do 17.00, a później wyjść z biura i przekonać się, że poza pracą istnieje jeszcze inny świat. Kiedy czujesz kompletny brak motywacji, a do tego towarzyszy stałe zmęczenie, to znak że trzeba zaplanować urlop. W tych dniach postaraj się zapomnieć o pracy, zrelaksuj się, wyśpij, wyjedź gdzieś, a może się okazać, że po powrocie, inaczej spojrzysz na swoje biurko i służbowego laptopa.
Roczny urlop od pracy to pomysł rządu dla wypalonych
Za kilka tygodni powinniśmy się dowiedzieć czy i od kiedy będziemy mogli iść na roczny urlop. Rząd właśnie pracuje na projektem rocznego urlopu dla wszystkich pracowników. Tak długa przerwa od pracy to propozycja rządu dla tych osób, które czują się wypalone, przepracowane i przemęczone. Roczny urlop będzie przysługiwał tylko raz w trakcie kariery. Po raz pierwszy o pomyśle urlopu wspomniał minister Michał Boni, który w raporcie "Polska 2030" zaproponował roczny urlop za wydłużenie wieku emerytalnego. Podobne rozwiązanie funkcjonuje m.in w Belgii, tam osoba wyczerpana zawodowo, bez względu na wiek, może poprosić o roczny urlop , aby w tym czasie zregenerować siły.
