Piękne i zadbane włosy to zdaniem wielu osób jedna z najlepszych wizytówek. Niestety często zdarza się, że nie jesteśmy zadowoleni z kondycji i wyglądu naszych kosmyków. Jedną z przyczyn są choroby skóry głowy.
Łupież ma wiele odmian. Jak je rozpoznać i jak je leczyć?
Łupież to chyba najczęstsza choroba skóry głowy. To schorzenie powodujące złuszczanie się naskórka na owłosionej skórze. Oto cztery najczęstsze odmiany łupieżu.
- Łupież suchy (zwykły, biały) - powoduje, że skóra głowy i włosy pokrywają się suchymi, białymi łuskami, powstającymi w wyniku złuszczenia się naskórka. To drobny pyłek sypiący się także na ramiona. Jest dobrze widoczny, gdy mamy na sobie ciemne ubranie. Najczęściej dotyka osoby w wieku od 10 do 20 lat, będące w okresie dojrzewania.
- Łupież tłusty - najczęstsze objawy to nadmierny łojotok, żółte strupy, stan zapalny, świąd.
- Łupież różowy Giberta - nie występuje na głowie. Pierwszy objaw to pojawienie się blaszki macierzystej na klatce piersiowe. To różowa i okrągła plamka, która z reguły łuszczy się na brzegach i swędzi. Schorzenie ustępuje samoistnie po mniej więcej dwóch miesiącach.
- Łupież pstry - z reguły nie występuje na głowie, lecz na tułowiu bądź szyi. Ma postać żółtawo-brązowawych, nieregularnych, dobrze odgraniczonych plamek. Skóra staje się w pewnych miejscach brunatna, szorstka i sucha, zaczyna swędzieć i złuszczać się, powodując ostatecznie odbarwienia skóry, które mijają dopiero po paru tygodniach.
Łupież: kiedy udać się do specjalisty?
Łupież suchy zwykle można wyleczyć stosując odpowiedni szampon. Jeśli to nie zadziała, możemy wspomóc się maściami. W przypadku, gdy taka domowa kuracja nie daje jednak żadnych efektów, warto skorzystać z porad lekarza dermatologa. Z kolei łupież różowy Gilberta nie wymaga leczenia. Zazwyczaj sam ustępuje po kilku tygodniach. Jednak w przypadku nadmiernego świądu można zastosować maści przeciwhistaminowe lub maści glikokortykosteroidowe.
Łupież pstry wymaga wizyty u lekarza dermatologa. Specjalista zazwyczaj zleca badanie mykologiczne skóry. Ich celem jest sprawdzenie, jaki rodzaj grzyba nas zaatakował. W leczeniu schorzenia stosuje się leki przeciwgrzybicze miejscowo lub ogólnie (przy długotrwałym zakażeniu).
Może cię także zainteresować:
