Zwolnienie dyscyplinarne to powszechnie używany termin na określenie rozwiązania umowy w trybie natychmiastowym przez pracodawcę. Prawo pracodawcy do rozwiązania umowy bez wypowiedzenia reguluje art. 52 Kodeksu pracy. Ten artykuł wymienia także trzy kategorie przewinień, na podstawie których pracodawca ma prawo zwolnić pracownika w trybie natychmiastowym.
Pierwszym powodem do zwolnienia dyscyplinarnego jest ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych. Ma ono miejsce wówczas, gdy w związku z zachowaniem (działaniem lub zaniechaniem) pracownika można mu przypisać umyślną winę lub rażące niedbalstwo, które powoduje zagrożenie lub naruszenie interesów pracodawcy. Dyscyplinarka może grozić m.in. za:
Kolejną podstawą rozwiązania umowy o pracę jest popełnienie przez pracownika przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku. Powodem do zwolnienia jest jednak tylko i wyłącznie, gdy przestępstwo jest oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem oraz gdy zostało popełnione w trakcie trwania umowy o pracę.
Trzecią przyczyną zwolnienia pracownika w trybie natychmiastowym jest utrata przez pracownika uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku. Przykład: pracodawca ma prawo zwolnić dyscyplinarnie kierowcę zawodowego, któremu zabrano prawo jazdy za prowadzenie auta pod wpływem alkoholu.
Zwolnienie z pracy w trybie natychmiastowym to nie jedyna konsekwencja zwolnienia dyscyplinarnego. W dokumentach pracownika zostaje umieszczony wpis o zwolnieniu dyscyplinarnym, co może utrudniać znalezienie kolejnej pracy. Oprócz tego: