Więcej podobnych artykułów przeczytacie na stronie głównej Gazeta.pl
Zasiłek pielęgnacyjny, dodatek pielęgnacyjny i świadczenie pielęgnacyjne dla osób nie, będących w temacie są określeniami zamiennymi. W rzeczywistości są to trzy różne świadczenia lub dodatki. Do każdego z nich spełnione muszą być inne kryteria. Upewnij się, czy pobierasz odpowiednią sumę pieniędzy, ponieważ różnica jest drastyczna.
Zasiłek ten przyznaje się w celu częściowego pokrycia wydatków związanych z koniecznością zapewnienia opieki i pomocy innej osoby w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji. Przysługuje on:
Od 1 listopada 2019 r.wysokość zasiłku pielęgnacyjnego wynosi 215,84 zł. Można jednak z tytułu tego świadczenia, otrzymać dodatkowe 500 zł. Sprawdź jak je otrzymać i jakie warunki trzeba spełnić.
Jeśli przyznane jest ci prawo do emerytury lub renty, możesz otrzymać również dodatek pielęgnacyjny. Przyznawany jest osobie, która jest całkowicie niezdolna do pracy oraz do samodzielnej egzystencji albo ukończyła 75 lat. W tej drugiej sytuacji jest przyznawany z urzędu, co oznacza, że nie muszą składać z tego tytułu żadnych dodatkowych dokumentów. W innej sytuacji wymagane jest uznanie przez lekarza orzecznika z ZUS-u całkowitej niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji. Od 1 marca 2020 r. wysokość dodatku pielęgnacyjnego wynosi 229,91 zł.
Świadczenie pielęgnacyjny w przeciwieństwie do pozostałych dodatków nie przysługuje osobie chorej, lecz tej opiekującej się nią. Jest ono przyznawane z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, i przysługuje matce albo ojcu, opiekunowi faktycznemu dziecka lub osobie będącej rodziną zastępczą spokrewnioną.
Świadczenie to przysługuje, jeżeli niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała nie później niż do ukończenia 18. roku życia lub w trakcie nauki w szkole. Jego kwota wynosi 1971 zł miesięcznie, a prawo do świadczenia pielęgnacyjnego nie jest uzależnione od spełnienia kryterium dochodowego.