Kwestionariusz Focha - jestem próżna, kłamię i chciałabym mieć pralnię

Nigdy nie wierzcie komuś, kto twierdzi, że nie lubi mówić o sobie. Gdyby nie lubił - to by nie mówił. Niczego. Ja oczywiście - uwielbiam. Jestem swoim ulubionym tematem, próżna, jak paw, zarozumiała, jak kot. Tyle, że... eee... no... wolałabym wybierać sobie pytania. Nawet, jeżeli z założenia nie mam zamiaru być szczera. A może jednak będę? A może nie? Voilà.

Ok, zróbmy to. Już.

Your child of comfort, of guilt and regret It's no wonder you feel you're going down So I buck up, and back on my feet And the money is good and revenge is sweet But I still wonder about me

GŁÓWNA CECHA MOJEGO CHARAKTERU

Nagła cholera. Bardzo chciałabym być chłodna, opanowana, blada i w chwilach szczególnej alteracji mówić równym głosem: Heavens ! Jak lady Mary Crawley. Niestety - ja dostaję furii i białej gorączki. Jestem jak lokomotywa bez hamulców. Nakręcam się i JAZDA. Czerwona mgła przed oczami. Najgorsze, że patrzę na to z boku i umieram z autozażenowania. Opanuj się, zwolnij, przestań. Ale to jedna ja. Druga - podjudza i podaje bazukę. Dalej, więcej, do oporu. Wygarnij, podpal i posyp solą.

Bardzo niedobre. Nie polecam. Trenuję opanowanie, obliczam, że już około osiemdziesiątki dojdę do przyzwoitego poziomu.

 

Aaaa, główna cecha? Inteligencja. Tak. Inteligencja.

CECHY, KTÓRYCH SZUKAM U KOBIETY

Mądrość, inteligencja (to nie to samo, jak wiadomo), dystans do siebie i do świata. Obycie, klasa, humor. Niezależność. Niezależność jest ważna.

 

CECHY, KTÓRYCH SZUKAM U MĘŻCZYZNY

Jak wyżej. I żeby był mądrzejszy ode mnie. Nawet, jeżeli to niewielka sztuka. To mnie strasznie kręci. Kompetencja, pewność siebie. Żeby dobrze prowadził samochód, tak od niechcenia. I niech się goli z wdziękiem.

 

CO CENIĘ NAJBARDZIEJ U PRZYJACIÓŁ

Poza tym, co cenię u kobiet i mężczyzn? To chyba będzie lojalność. Taka posunięta do granic absurdu. Mam świadomość, że w praktyce niewykonalna. Cenię również to, że kiedy trzeba - przyjaciele pomagają mi zakopać ciało, zatrzeć ślady oraz oferują łóżko ze świeżą pościelą.

cialo 

Nie zrozumcie mnie źle, mam w domu pełną komodę świeżo wykrochmalonej, pachnącej pościeli. Ale czasem przydaje się namiastka ucieczki.

 

MOJA GŁÓWNA WADA

Inteligencja. A nie, przepraszam, to nie ten punkt. Ok - przejmuję się. Za często, za mocno, za bardzo. To się niekiedy przeradza w zwyrodniałe frajerstwo. Jestem obrzydliwą egoistką, więc przejmuję się głównie sobą i tym, co mnie dotyczy. Niestety, to się przekłada na pracę i relacje międzyludzkie. Walczę z tym, walczę. Póki życia - póty nadziei.

MOJE ULUBIONE ZAJĘCIE/MOJE MARZENIE O SZCZĘŚCIU

Pranie. Czytanie, oglądanie pięknych miejsc, picie wina, jedzenie dobrych rzeczy, ba, mogę w to włączyć gotowanie, jeżeli nie będę musiała tego robić. Marzenie o szczęściu? Na tyłach Sagrada Familia otwieram nieduży pralnio-antykwariat. Wieczorem zamykam główne drzwi, tylnymi schodami wchodzą: Marcin Meller, Jacek Dehnel, Mirosław Baka, Aaron Sorkin, siostrzyczki Mara i kilka moich koleżanek, każdy przynosi ze sobą wino. Albo dwa. Pralka chodzi non-stop. Ładowana niemiecką chemią.

 

CO WZBUDZA WE MNIE OBSESYJNY LĘK/CO BYŁOBY DLA MNIE NAJWIĘKSZYM NIESZCZĘŚCIEM

Ptaki. Kiedy byłam mała -  piórko położone na progu pokoju skutecznie powstrzymywało mnie przed wyraczkowaniem z pomieszczenia. Potrafię obejść dwie dzielnice, żeby ominąć stado gołębi.

Obsesyjny lęk? Że coś się stanie moim dzieciom, moim najbliższym. Ten lęk łączę z zabobonnym przekonaniem, że moja obecność chroni przed każdym złem. Dlatego, gdy wyjeżdżają beze mnie - siedzę w stuporze, dopóki nie dotrą do celu. Gdy lecą beze mnie - śledzę lot aż do szczęśliwego lądowania. Dopóki patrzę - są bezpieczni. Elementarne, Watsonie.

 

KIM LUB CZYM CHCIAŁABYM BYĆ, GDYBYM NIE BYŁA TYM, KIM JESTEM

Piękną kobietą. Która wie, że jest piękna. Córką Sarah Silverman i dra House'a. Oraz siostrą bliźniaczką Fiony Gallagher z Shameless . I najpopularniejszą dziewczyną w liceum, tak przez kwartał. Wystarczy.

 

KIEDY KŁAMIĘ

Kiedy trzeba. Zawsze z ważnych powodów. To nie usprawiedliwienie, to specyfikacja. Kłamstwo to sztuka. Kłamię pięknie, z artyzmem, wiarygodnie, z troską o odbiorcę. Żenują mnie nieudolne kłamstwa. To tak, jakby ktoś chodził w prującej się bieliźnie.

 

ULUBIENI BOHATEROWIE LITERACCY

Becky Sharp. Rhett Buttler. Lenke Jablonczay. Madame , z powieści Libery. Tatiana z Oniegina . I ta idiotka, Daisy Buchanan.

 

ULUBIENI BOHATEROWIE ŻYCIA CODZIENNEGO

Moja Mama. Profesor Władysław Bartoszewski. Jerzy Urban. I ponownie Lenke Jablonczay, jako postać nie tylko literacka. Niech żaden z moich wyborów tutaj nie przesłoni Wam pozostałych.

Tak, właśnie Tak, właśnie Tak, właśnie

CZEGO NIE CIERPIĘ PONAD WSZYSTKO

Głupich ludzi. Głupich, słabych, lgnących, histeryzujących, wiszących komuś na ramieniu ludzi. Czyli - czasem siebie. Ubolewam.

KIEDY STRZELAM FOCHA

Ja? Focha? Heavens!

Doprawdy Doprawdy Doprawdy

DAR NATURY, KTÓRY CHCIAŁABYM POSIADAĆ

Chciałabym umieć kompletnie zniknąć i nie być znalezioną. Bez konsekwencji. Chciałabym umieć przekonująco udawać rezygnację i dystans. Mówią, że to da się wyćwiczyć.

 

JAK CHCIAŁABYM UMRZEĆ?

We śnie, znudziwszy się życiem, zadbawszy o najbliższych.

OBECNY STAN MOJEGO UMYSŁU

Kocham wszystkich ludzi, inspirują mnie, widzę tęczę, jednorożce i godziwe emerytury. Chcę podziękować Rodzicom, Bogu i Akademii.

 

BŁĘDY, KTÓRE NAJCZĘŚCIEJ WYBACZAM

Takie, do których mi się przyznano, które mi wytłumaczono i za które przeproszono. Nie róbcie tego w domu, nie polecam.

KOMU CHCIAŁABYŚ URWAĆ GŁOWĘ?

Sobie. A potem ją zjeść.

CO PIJESZ RANO, CO PIJESZ WIECZOREM?

Rano piję herbatę. Przed południem również. I po południu. Wieczorem staram się pić alkohol, duża ilość pracy mi to uniemożliwia, bo nie umiem pracować po alkoholu, a pracować muszę.

 

ULUBIONA POZYCJA?

Nie wiem, co powiedzieć. Czy głupi uśmiech wystarczy?