Zamawiacie w barze "jeszcze raz to samo", chwilę później zostajecie królami parkietu (i karaoke jednocześnie), następnie ze zdziwieniem zauważacie, że w zasadzie wszyscy w tym barze są niesamowicie atrakcyjni! Decydujecie się natychmiast wyjść z pierwszą napotkaną osobą, ale w drodze do taksówki robi wam się niedobrze i postanawiacie wyrzucić z siebie nadmiar nagromadzonych emocji. Już po wszystkim dochodzicie do wniosku, że jednak do domu jest za daleko, i że ławka, którą udaje się wam namierzyć kątem oka (może być też trawnik lub krawężnik) jest najwygodniejszym miejscem do spania.
Straszne? Straszne, ale nie ma tragedii, bo na tym etapie żyjecie jeszcze w błogiej nieświadomości stanu waszego konta...
To już wiecie, czego nie robić?
Można, ale czy warto?
Dobrze, że nam się nigdy nie zdarzyło!
