pogańskie zwyczaje

to dawniej. Dziady obchodzono na pamiątkę zmarłych przodków. Wierzono, że żyjący mogą pomóc duszom, dlatego próbowano nawiązać z nimi kontakt, przyzywając je na ucztę. Z czasem jednak pogańskie zwyczaje uległy pomieszaniu z wizją religii chrześcijańskiej. Stało się więc tak, że obchód poświęcony zmarłym

ten sposób hołd bogini matce, która w wierzeniach miała wpływ na płodność i urodzaj. Kiedy te kraje przyjęły chrześcijaństwo, zabroniono pogańskich zwyczajów i tradycja musiała zniknąć na wiele lat. Powrócono do niej w Anglii. W siedemnastym wieku kultywowano tzw. Niedziele u matki. Były to mini uroczystości

w szaty liturgiczne ruszyli za miasto. Na widok procesji mieszkańcy rozbiegli się do domów. Wierni nie dawali się jednak odzwyczaić od pogańskiego zwyczaju. Należało go więc uświęcić. Księża zmienili taktykę i pouczali w kazaniach, że ognie są w tę noc palone na znak światła Ewangelii i na pamiątkę

bliskich zmarłych, ale także te zapomniane i opuszczone. Odwiedzający mogiły bliscy lub dalsi krewni pozostawiają na nich zapalone znicze. Dlaczego? Dlatego, że płonący znicz jest symbolem pamięci o zmarłych. Historia tego zwyczaju ma długą tradycję i jej początków można szukać jeszcze w czasach pogańskich

. Co ciekawe, w Irlandii naprawdę nie ma węży! Tradycyjne podania przekazują także, że święty Patryk potrafił ochrzcić nawet sto osób jednego dnia. Sympatię ludzi zjednywał sobie tym, że nie tępił pogańskich zwyczajów. Zachęcał, aby wykorzystywać je do krzewienia chrześcijaństwa. Stąd na przykład pokazy

Dnia Zakochanych. Święty Walenty od XV wieku patronuje zakochanym, niektórzy wyjaśniają to zbieżnością dnia świętego z porą łączenia się w pary ptaków na Wyspach Brytyjskich, a inni tłumaczą fakt starym pogańskim zwyczajem wypisywania przez chłopców - w dniu bogini dziewcząt, 15 lutego - imion swych