Projektant, ulubieniec, przyjaciel ubierający największe sławy kina i estrady naszych czasów. To geniusz, który prawie przez pół wieku nadawał swoim kreacjom imiona "Smutek", "Czułość", "Miłość", "Radość". Zainicjował noszenie naturalnych futer, butów na wysokich obcasach, drapieżnych motywów zwierzęcych, tak znamiennych dla swojej twórczości. Zapoczątkował nowy okres - erę elegancji . Wykreował kobiecą sylwetkę tak, by dama czuła się komfortowo i wyjątkowo. Klientki jego marki są mu wdzięczne za możliwość noszenia wygodnego, czarnego, damskiego smokingu sygnowanego literami YSL .
Claudia Schiffer Projekt: Yves Saint Laurent 1996/97 Yves Saint Laurent fot. EAST NEWS (ZEPPELIN)
Yves Henri Donat Mathieu - Saint - Laurent urodził się 1 sierpnia 1936 roku. Początkowo mieszkał wraz z rodzicami w Oranie w Algierii. Jego matka Lucienne i ojciec Charles Mathieu - Saint - Laurent byli bardzo dumni z męskiego potomka. Yves wzrastał w świecie pełnym przepychu, dobroci, spokoju. Wraz ze swoimi rówieśnikami z sąsiedztwa bawił się i wymyślał nowe formy spędzania wolnego czasu. Rysował, śpiewał, ubierał swoją młodszą siostrę Michele w eleganckie suknie ich matki. Po kryjomu kupował skrawki materiałów, igły, nitki, dodatki, by móc tworzyć dzieła sztuki.
W wieku 12 lat spędzał każdą wolną chwilę przeglądając kolorowe strony francuskiej edycji Vogue'a . Wtedy to na jednej ze stronic czasopisma, Yves spoglądając na piękną suknię Diora, przyrzekł, że za kilka lat jego własne nazwisko pojawi się w tym magazynie i zostanie zapamiętane przez czytelników. W 1950 roku Yves Saint Laurent doznał "objawienia ". Premiera spektaklu "L'École des femmes" Moliera zahipnotyzowała młodzieńca. Rewia sukien, blichtr, przepych, miliony świateł i międzynarodowi aktorzy. Postanowił więc wycinać z kartek postaci i ubierać je w skrawki materiałów, które po kryjomu podkradał matce. Tworząc "małe, dziecięce atelier" Yves bacznie obserwował w magazynach propozycje odzieżowe swoich trzech ulubionych kreatorów: Christiana Diora , Huberta de Givenchy , Cristobala Balenciagi .
Mistrzowska edukacja i pierwsza praca
Zdobywając odpowiednie wykształcenie w gimnazjum Sacre-Coeur, a później w liceum Lamoriciere, Laurent przeżywał najgorsze lata młodości. Był prześladowany, szykanowany i ośmieszany za swoją wyjątkowość, delikatność oraz postrzeganie świata w inny sposób niż rówieśnicy. Przerwy podczas zajęć spędzał w męskiej toalecie. Nie chciał zadawać się z innymi uczniami. Nie był odmieńcem, ale wyjątkowym młodzieńcem z realnymi planami na przyszłość.
Jego życie zmieniło się i nabrało tempa, gdy tylko skończył maturę i przeprowadził się do Paryża . Siedemnastoletni wtedy Yves zdobył trzecie miejsce w prestiżowym konkursie Zrzeszenia Wytwórców Wełny . Dumny, młody, radosny Laurent jeszcze nie wiedział, co naprawdę szykował dla niego los. Siedzący w komisji Christian Dior zauważył Orańczyka. Jego projekty były na tyle nowatorskie, że wzbudziły ciekawość jury. Sam Dior zaproponował mu wtedy współpracę i zaprosił do tworzenia kolekcji haute couture . Yves czuł, że mimo trzeciego miejsca w konkursie zdobył dużo więcej.
20 czerwca 1955 roku YSL zaczął pracę w domu mody CD . Dzięki pozytywnym rekomendacjom dyrektora Vogue'a Michela de Brunhoffa dostał się na staż. Jak wielu młodzieńców, Laurent objął stanowisko asystenta. W pierwszym dniu pracy poznał osobiście Christiana Diora i zwiedził wnętrze firmy. Ten starszy, otyły mężczyzna, ubrany w szary garnitur, niezmiennie w otoczeniu krawcowych, wydawał się bardzo sympatyczny. Po kilku dniach spędzonych w towarzystwie Christiana Diora, Yves Saint Laurent zaczął przygotowywać szkice sukien, które zostały uszyte i sprzedane klientkom. Miał dużo pomysłów, które często były akceptowane przez samego Diora. Tym samym ich szacunek i przyjaźń umacniały się.
Ukryte pragnienia, krawcowe, sukces
Yves Saint Laurent asystował przy przymiarkach i uczył tajników zawodu krawca. Ze wszystkim chciał być na bieżąco. Dior zaczął coraz częściej przyjmować jego szkice i szybko mężczyźni stali się duetem. W 1956 roku akcje firmy wzrosły o 20%, zaś w 1957 roku Yves został osobistym asystentem Christiana . W tym samym roku Laurent obchodził 21 lat, a Dior 52. Razem świętowali 10 lecie domu mody CD .
Śmierć Diora była szokiem dla wszystkich jego współpracowników. Stylista umarł nagle na zawał serca w jednym z włoskich kurortów, gdzie odbywał kurację odchudzającą. W jednej chwili imperium mody CD szacowane na 7 miliardów dolarów zostało się bez spadkobiercy. Powojenna moda nie była jeszcze gotowa na rewolucje w trendach. Naturalne było, że Laurent przejmie stanowisko dyrektora generalnego domu mody CD. Tak też się stało.
Narodziny cudotwórcy
W wieku 21 lat Yves musiał nauczyć się, jak zarządzać firmą, ekipą osób i udowodnić, że jest w stanie sprostać zadaniu, które zostawił mu do wykonania Christian Dior. Presja bycia najlepszym okazała się jego kołem napędowym. Pierwsza kolekcja dzieła Laurenta dla domu mody Dior została okrzyknięta najlepszą kolekcją roku 1957. Potem przyszedł czas na kolejne sukcesy. Kolekcja "Mondrian", własna marka YSL, linia odzieżowa "Saint Laurent Rive Gauche", ekscentryczne i uwodzicielskie perfumy Opium, kostiumy do filmów oraz sztuk teatralnych i kobiecy smoking.
Gdzie szukał inspiracji ? W ulubionych modelkach, muzach (Catherine Deneuve , Laetitia Casta , Loulou de la Falaise , Carla Bruni ), odbytych podróżach, życiu. Saint Laurent mawiał: "Znam bowiem jeden świat i czuję obecność drugiego. " Odchodząc na emeryturę w 2002 roku ze świata mody i tworząc ostatnią kolekcję pret-a-porter, mistrz wykreował prawdziwy spektakl na najwyższym poziomie. Rewia barw i przegląd jego najznakomitszych prac, tysiące zaproszonych gości, bezpośrednia transmisja we francuskiej publicznej telewizji. Nie można było tego ominąć.
Niestety 1 czerwca 2008 roku już nie wstał. Spekulując mówiono, że zmarł na raka mózgu lub w wyniku przedawkowania środków przeciwbólowych.
Tacy twórcy mody jak Yves Saint Laurent zdarzają się raz na sto lat . Jego kunszt artystyczny i wyczucie smaku kreacji okazały się niezastąpione. Po dziś dzień dom mody Dior i YSL kierowane są "mocną ręką" przez Johna Galliano i Stefano Pilati, zachowując tym samym ducha i pierwotny zamysł ich założycieli.
Tomasz Kociuba
*Laurence Benaim, "Yves Saint Laurent", przekład Krystyna Szeżyńska-Maćkowiak, Elżbieta Sieradzińska, Fragmenty wywiadu z Yves'em Saint Laurentem, nagranego w jego mieszkaniu na rue Babylone, w sobotę 6 marca 1993 roku;
Czytaj w Znam.to: Szpilki na drewnianym obcasie