foch1 foch1
"Wpadnij kiedy na paznokietki" tak powiedziała Olga - drobna, urocza blondynka. Pierwsze zaproszenie wystosowała trzy lata temu. Mniej więcej tyle czasu zajęło mi zdecydowanie się na to, by wreszcie zrobić sobie te cholerne paznokietki. Wszystko dzięki temu, że moja manicurzystka - tak, teraz już mogę o niej tak powiedzieć - jest po prostu świetna.
Pierwsza wizyta była dla mnie wyzwaniem. Oho, usłyszę jak mam zaniedbane paluchy, jak wszystko poobgryzane, tu za krótkie, tam rozłażące się. Otóż nie. Zero uwag. Za to miła atmosfera i pełen relaks. Olga wygładziła, wypolerowała, nasmarowała, namoczyła. Ilość komentarzy o stanie moich pazurów: zero. A potem po prostu zaczęła malować. I to jest ten moment, gdy opadła mi szczęka. W ledwie kilka chwil na niewielkiej powierzchni moich przez lata zaniedbywanych paznokci Olga wymalowała cieniutkim jak włos pędzelkiem miniaturki ilustracji przygotowywanych na Focha przez Magdę Danaj . Zrobiła to na tyle doskonale, że sama autorka oryginałów była w szoku.
Olga maluje Olga maluje
Olga maluje
Olga mówi, że od małego miała dryg do rysowania. Szło jej nieźle, ale nie postawiła na szkołę plastyczną. Chciała zostać chirurgiem i ciąć kości, tylko niby jak dziewczynie z Częstochowy miałoby się udać wgryźć się w lekarskie środowisko? Pomysł studiów na Akademii Medycznej zarzuciła po maturze. Skąd w takim razie ten przeskok do malowania paznokci? Olga po prostu dosyć wcześnie zaczęła pracować. Widząc, że rodzicom nie przelewa się, poszła szukać roboty. Z tym, że chciała zostać fryzjerką.
- Zanim zaczniesz cokolwiek robić z włosami, kilka miesięcy zasuwasz na szmacie. Po prostu sprzątasz, myjesz włosy i nic więcej. To nie było dla mnie - mówi. Rzuciła staż w salonie fryzjerskim i pewnego dnia po prostu wmaszerowała do jednego z najbardziej ekskluzywnych częstochowskich salonów manicure, mówiąc, że chciałaby tu pracować. Od tamtego momentu "robienie pazurków" to jej zawód. Co godne podziwu - z tego utrzymuje swoją rodzinę. Mówi, że da się. W czasie, kiedy ona zajmuje się paznokciami kolejnych klientek, jej mąż, didżej i producent muzyczny, ogarnia dzieciaki.
sputnik sputnik
Kiedy się poznałyśmy, pracowała w domu, albo dojeżdżała do klientek. Ale to było w czasach, kiedy na stanie była tylko córka, a poczta pantoflowa zachwalająca jej wyczyny dopiero zaczęła się rozchodzić po naszym mieście. Dziś Olga ma salon w wynajętym pomieszczeniu na Czerniakowie, blisko Łazienek Królewskich. I mówi, że nie narzeka na brak pracy.
Atmosfera w jej studiu jest tak kompletnie niezobowiązująca, czasem wpadają znajomi, tak po prostu, bo przechodzili akurat obok. W czasie, kiedy ja siedzę na fotelu i czekam na swoje obrazki, mój syn gania z piłką po ogrodzie. Sam salon, co rozłożyło mnie już zupełnie na łopatki, przystosowany jest do potrzeb rodziców z dziećmi. Są więc zabawki, miękka wykładzina i łóżeczko turystyczne czasem okupowane przez kilkumiesięcznego synka Olgi. I wiecie co wam powiem? Gdybym nie widziała tego wszystkiego na własne oczy, nie uwierzyłabym w tę sielankę.
gwiazdki gwiazdki
Kiedy musiałam zmyć resztki śladów naszej pierwszej sesji paznokciowej wiedziałam już, że muszę wrócić po więcej i wprowadzić nieco fermentu do tej idylli. - Olga, chcę, żebyś mi tutaj, na tych paznokciach namalowała kosmos - powiedziałam. Małe żółte gwiazdki, rakieta - no tak. Po kilkunastu minutach było gotowe. Nawet powstał szybki improwizowany sputnik.
Te dwie wizyty nie tylko utwierdziły mnie w przekonaniu, że Olga, podobnie jak jej dzieciaki i szacowny pan małżonek - jest niesamowita. Pozwoliły też uwierzyć, że pomalowane paznokcie to żadne tam wielkie halo, można z tym żyć, nie odłazi od razu, wygląda super. Ba! Po raz pierwszy w życiu dobrze się z tymi pazurami czuję. A wiecie co zrobię za jakieś dwa, trzy tygodnie? Wrócę po kolejne obrazki.
