Zapachy roślinne
Jak pachnie brodziec palczatki, jagodlin wonny lub fortunella japońska?
Róża, wanilia, mandarynka to popularne zapachy wykorzystywane w perfumach. Ale aromatyczne esencje wytwarza się także z roślin mało w Polsce znanych.
Ylang-ylang
W wielu krajach Azji uznawany jest za afrodyzjak. Stosuje się go także w aromaterapii, pomaga m.in. w stanach lękowych, napięciu i depresji.
Olejek ylangowy uzyskuje się z kwiatów drzewa kanangowego, czyli jagodlinu wonnego (Cananga odorata), rosnącego na wyspach: Indonezja, Komory i Reunion. Olejek ma intensywny słodki zapach, przypominający nieco jaśmin, ale bardziej korzenny, o pudrowym zabarwieniu.
Neroli
Z płatków kwiatów drzewa pomarańczy gorzkiej (Citrus aurantium) otrzymuje się olejek neroli. Drzewo to rośnie dziko, ale także jest uprawiane np. w krajach basenu Morza Śródziemnego. Cytrusowy, kwaskowato-gorzki aromat neroli używany jest np. w klasycznych wodach kolońskich.
Drzewo gwajakowe
Gwajakowiec lekarski (Guaiacum officinale) to wiecznie zielone drzewo, bogate w lecznicze żywice. Uzyskiwany z niego olejek ma zapach, przypominający mieszankę herbaty, drewna i ziemi. Specyficzna woń sprawia, że w perfumach pojawia się rzadko, zwykle jako drzewna baza zapachu.
Paczula
W czasach kolonialnych XIX w. perfumowano nią tkaniny indyjskie, dla ochrony przed molami. W latach 60 zamiast perfum używali go hipisi. Jej źródłem są liście zioła - brodźca palczatki (Pogostemon patchouli) - uprawianego np. w Indonezji i na Malajach. Zapach olejku paczulowego porównać można do mieszanki kamfory, ziół, żywicy i woni zbutwiałej ziemi. Paczula to najczęściej baza zapachu, tzw. nuta głębi, która trwa, gdy inne już zniknęły.
Sandałowiec
Olejek sandałowy z drewna sandału białego, rosnącego w południowo-wschodniej Azji (Santalum album). Drzewo to pasożytuje na korzeniach innych drzew, osiągając do 10 m wysokości. Woń olejku - ciepła, żywiczna, lekko orzechowa, słodko-piżmowata - koi nerwy. Ten niezwykle trwały zapach stosowany jest w perfumach, także jako utrwalacz.
Tuberoza
Silnie pachnący biały kwiat (Polianthes tuberosa) w XVII w. sprowadzono z Meksyku do Francji, by uprawiać go w jednym z centrów perfumeryjnych - Grasse. Olejek o dusznym, słodkim, miodowo-kokosowym odcieniu, uzyskiwany z płatków tego kwiatu, wykorzystywany jest w orientalnych kompozycjach zapachowych.
Kumkwat
To wiecznie zielone niskie drzewo cytrusowe (Fortunella japonica) uprawia się w Chinach i Japonii. Jego owoce, przypominające wydłużone pomarańczki o słodko-kwaśnym smaku, wykorzystuje się w do wyrobu syropów.
Ze skórek owoców wyciskany jest olejek o słodko-kwaśnym, lekko gorzkawym zapachu. Jak wszystkie zapachy cytrusowe kumkwat używany jest w początkowej fazie kompozycji - nadaje jej lekkości i świeżości.
Heliotrop
Roślina zielna lub krzew z rodziny szorstkolistnych (Boraginaceae) o drobnych kwiatach. W przemyśle perfumeryjnym wykorzystuje się kwiaty dwóch aromatycznych odmian pochodzących z Ameryki Południowej. Uzyskiwany z nich olejek ma intensywnie słodki, przypominający nieco woń narcyza i wanilii zapach.
Zwykle jest składnikiem nuty środkowej (kwintesencji zapachu trwającej na skórze kilka godzin) w perfumach o lekko orientalnej woni.
Jaśmin
Ekstrakt jaśminu uzyskuje się z kwiatów krzewu Jasminum grandiflorum z rodziny oliwkowatych (nie mylić z jaśminowcem - pospolitym u nas). Rośliny te rosną w tropikalnych lub subtropikalnych rejonach Azji, Afryki i Australii.
Jaśmin perfumiarze nazywają "carnal flower", czyli kwiat zmysłowy, cielesny. Pachnie bardzo ciepło, wręcz narkotycznie, określany jest jako zapach typowo kobiecy. Bez niego nie zaistniałoby wiele najbardziej znanych kompozycji zapachowych.
Na podstawie: "Pachnąca apteka. Tajemnice aromaterapii" dr. W.S. Bruda i I. Konopackiej oraz "Leksykon perfum" A. Wasilenko
