Okazuje się, że piwonia jest nie tylko wyjątkowo ozdobną rośliną, ale historia jej uprawy sięga być może nawet trzech tysięcy lat wstecz. W Chinach i Japonii uprawiano je ok. 1000 r. p.n.e. Do Europy sprowadzono je dopiero w XVI w. Piwonia była w końcu jednym z motywów dekoracyjnych w sztuce japońskiej, która w II poł. XIX w. mogła już w większej mierze zostać poznana w Europie. Zdobiona w ten sposób ceramika budziła dużą ciekawość. Piwonie nazywa się także peoniami od nazwy łacińskiej. Kojarzona z greckim bogiem leczenia Paejonem. Miała stanowić broń przeciwko czarnej magii.
Z czego przede wszystkim słynie piwonia? Kwiaty tej rośliny są naprawdę wielkie i mogą mieć bardzo zróżnicowane barwy. Pojawiają się w maju i czerwcu. Problem tkwi jednak w tym, żeby pąki zawiązały się już w poprzednim sezonie. Inaczej kwiat nie zakwitnie. Jakimi kolorami piwonia może cieszyć nasze oczy? Typowe barwy to biała, różowa, purpurowa, fioletowa i czerwona. Rodzina piwoniowatych liczy 33 gatunki. Wyhodowano również wyjątkowo ciekawe odmiany dwubarwne.
Zobacz też: Rozchodnik: uprawa, pielęgnacja, choroby
Piwonia. Zdjęcie ilustracyjne Tony Baggett/shutterstock.com
Interesujące jest to, że część spośród tych roślin to byliny, niektóre są jednak dość dużymi krzewami dorastającymi do 2,5 m wysokości o zdrewniałych pędach. Podstawowe rodzaje piwonii to:
Zobacz też: Klon palmowy: uprawa, pielęgnacja, odmiany
Piwonia drzewiasta, zwana też krzewiastą, wywodzi się z górskich terenów Bhutanu i prowincji Henan w Chinach. Charakterystyczne są jej rozmiary, bo dorasta w Polsce nawet do 2,5 m i posiada zdrewniałe końcówki. W lepszych dla niej warunkach klimatycznych może mierzyć nawet 4 m. Jest szczególnie ceniona z uwagi na ogromne kwiaty, które mogą mieć nawet 20 cm średnicy.
Piwonia (Paeonia suffruticosa). Zdjęcie ilustracyjne Nick Pecker/shutterstock.com
Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na wielkość rośliny. Piwonia krzewiasta może mieć nawet 2,5 m, gdy piwonie bylinowe nie przekroczą raczej 100 cm niezależnie od odmiany. Odmiana drzewiasta bywa polecana szczególnie do ogrodów w stylu japońskim lub do indywidualnej ekspozycji w ogrodzie. Niższe odmiany możemy wykorzystać w rabacie. Można je też łączyć z innymi bylinami (np. astry, jeżówki) lub odmianami traw ozdobnych o podobnej wysokości. Trzeba jednak pamiętać, żeby rozstaw pomiędzy roślinami nie był mniejszy, niż 40 cm.
Zobacz też: Hortensja ogrodowa: uprawa i pielęgnacja
Wymagania piwonii nie są zbyt wygórowane. Sadzi się je w postaci kłączy najlepiej pomiędzy końcem sierpnia a początkiem października. Można to robić również na wiosnę (marzec - maj). Gleba powinna być żyzna, próchniczna - pH=5,6 jest idealne dla wymagań, która ma piwonia. Uprawa powinna odbywać się w miejscu średnio wilgotnym i osłoniętym od wiatru. Karpy piwonii umieszcza się w dołkach o głębokości do 50 cm tak, żeby pąki znalazły się 3 do 5 cm pod ziemią i uniknęły przemrożenia. Jeśli dobrze wybierzemy przestrzeń i odpowiednio ją przesadzimy, piwonia może nawet przez kilkanaście lat rosnąć w tym samym miejscu.
Piwonia jest wrażliwa na przesuszenie zwłaszcza w początkowej fazie po posadzeniu i podczas okresów suszy. Nie można zapominać o regularnym jej podlewaniu. Wiosną dostarcza się jej potas, fosfor i mikroelementy. W pierwszych latach po posadzeniu warto ją okrywać na zimę. Jak dbać o piwonie, żeby długo kwitły? To dość proste: trzeba w tym celu usuwać przekwitłe kwiatostany, co pozytywnie poskutkuje w kolejnym sezonie. Niekiedy trzeba je podpierać w okresie kwitnienia, żeby się nie łamały.
Zobacz też: Wiciokrzew - pielęgnacja i uprawa. Jak dbać o pnącza, których kwiaty przyciągają kolorem i słodkim zapachem?