kultura

Dzień Matki 2021 w tym roku przypada w środku tygodnia. W jaki dzień dokładnie? Okazuje się, że 26.05 to data, która nie obowiązuje na całym świecie. Matki z innych krajów niż Polska również mają swoje święto, ale różni się ono sposobem obchodów, a także datą kalendarzową.

Wielkanocne śniadanie, święcenie koszyczka, czy malowanie jajek, to najczęściej kultywowane wielkanocne tradycje. Jest ich o wiele więcej, a o niektórych mogliśmy zapomnieć. Mają określone znaczenie, a część z nich wywodzi się z plemion słowiańskich. Sprawdź, czy znasz wszystkie wielkanocne tradycje

Tom Hanks ma na koncie wiele niezapomnianych ról filmowych. Co ciekawe, jest jednym z nielicznych aktorów, który zdobył Oscara dwa razy z rzędu. Podpowiadamy, które filmy z jego udziałem warto obejrzeć.

Po złożeniu skargi przez uczennice z indyjskiej szkoły w stanie Gudżarat rozgorzała dyskusja na temat dyskryminacji dziewcząt. 68 z nich zmuszono do zdjęcia bielizny i udowodnienia, że nie są w trakcie menstruacji. W Indiach miesiączka uważana jest za okres "nieczystości" kobiety.

Kiedy będzie Open'er 2019? To pytanie zadajemy sobie co roku, gdy skończy się każda kolejna edycja. Tradycyjnie już zapowiada się huczne otwarcie letniego sezonu wśród największych gwiazd światowego formatu. Właśnie ruszyła sprzedaż pierwszych biletów! Are you ready?

Jeśli myślisz, że dzisiejsza młodzież jest obyczajowo rozpasana, to się mylisz. Młodzi dorośli urodzeni w latach 1992-1996 współżyją rzadziej od osób, które były w tym samym wieku trzydzieści lat temu.

Rewelacyjny line up i nadmorskie położenie - to atuty Open'er Festival. A czego szukamy na innych festiwalach? Pytamy stałych bywalców.

Czarne koty, drabiny, zioła, horoskopy - czemu wciąż wierzymy w przesądy? Bo są nam potrzebne! U progu nocy świętojańskiej podzielę się z Wami moimi "magicznymi" sposobami na radzenie sobie z rzeczywistością.

Dziś przypada 25. rocznica tragicznej i nagłej śmierci twórców "Sondy", programu, który ukształtował całe pokolenie naukowców, miłośników technologii i zwykłych ciekawych świata widzów. W tym dniu, głosem naszego stałego czytelnika, Mężczyzny Inaczej, zachęcamy do chwili wspomnień o programie i jego twórcach - Andrzeju Kurku i Zdzisławie Kamińskim.

Chyba kompletnie oszalałam i w czasach rozwoju prasy internetowej zorganizowałam zbiórkę pieniędzy na papierowe czasopismo o muzyce. Po co? Dlaczego? I dla kogo? Może dla Was!

Czy usypianie niemowlaka może być rytuałem? A jogging przed snem, kibicowanie ulubionej drużynie, celebrowanie urodzin zmarłego męża albo obchodzenie rocznicy wydarzenia historycznego? Co pozostaje jeszcze nawykiem, a co już nabiera charakteru rytualnego? Do czego w ogóle są nam potrzebne te wszystkie czynności?

Wąsaty gaduła, milczący ponurak, kompan nocnych eskapad, świadek najbardziej wstydliwych momentów życia... Taksówkarze, to dobra inspiracja dla filmowców i literatów, ale też odrębna, fascynująca grupa społeczna, z która niekiedy się stykamy osobiście.

Czytając opowieści o kawie można się zdziwić jak bardzo spopularyzował się i zdemokratyzował ten napój, niegdyś dostępny jedynie dla wielkich i możnych.

Znałam Sue Townsend za mało i za krótko - tyle co nic. Znałam ją tak, jak zna ją większość fanów - z książek, nie tylko tych o Adrianie Mole`u, z oszczędnie udzielanych wywiadów i biogramów. Ona mnie? Teoretycznie wcale, w praktyce nie raz zdawało mi się, że wie o moim świecie aż za dużo. Błyskotliwa, ironiczna, przede wszystkim jednak diabelnie celnie opisująca pewien wycinek świata. Umarła nasza Sue, niech żyje Sue!

"Dziecko, które ma dwa miesiące, to nie jest kandydat do wyrabiania poczucia estetyki" - stanowczo ocenia pani Irena Koźmińska, szefowa fundacji Cała Polska Czyta Dzieciom.

Ja może całkiem przestanę szukać smacznych kąsków w prasie codziennej i w podejrzanych zakątkach internetów. Może po prostu będę wyciągać z biblioteczki kolejne książki, na ślepo wyszukiwać cytaty i ustosunkowywać się do tychże cytatów, w miarę możliwości - nawiązując do aktualnej sytuacji polityczno-gospodarczej. W kraju i na świecie. O co zakład, że faktor absurdu cotygodniowej zupy spadnie drastycznie?

Czy już wszyscy wykichali się i wydrapali alergicznie po zeszłotygodniowym kocim odcinku? Jeżeli nie, to świetnie, lubię, jak Wam źle, mwaha. Tak naprawdę, to na odtrutkę polecam tekst pod psem redaktor Połajewskiej. A dziś przegląd jak bogowie przykazali, bez żadnych kotów.

Nasza Czytelniczka wkurzona na źle wychowanych facetów wystosowała interesujący apel. Podpisujemy się pod nim, choć my akurat stosunkowo rzadko trafiamy na takie chamskie przypadki.

Drodzy wrogowie kotów, którzy mimo to czytujecie cotygodniową zupę! Mam nadzieję, że wybaczycie i nie odejdziecie na zawsze. Uległam. Nie to, żebym walczyła z pokusą zbyt długo i zbyt zaciekle, prawda. Niemniej finał jest taki, że poniższa zupa będzie w całości zupą z kota. Nie wiem, jak Wam to, drodzy wrogowie kotów, wynagrodzić. Miau?

Popełniłam okrutny błąd. Dałam się zwieść urzekającej oprawie graficznej i naiwnej wierze, że oto nabywam książkę idealną dla całej rodziny. Zamiast tego mam piękną, choć okrutną publikację o rajskich miejscach i ludziach zamieniających je w piekło na ziemi.

Co, robaczki? Zimno, ciemno i lektura newsów przyprawia o szczękościsk? Nawet obliczony przez Wikingów koniec świata nam nie wyszedł i trzeba jednak będzie spłacić kredyt, oraz dotrzymać umowy? Ojtam, ojtam. Ważne, że jest zabawnie. Bo jest, prawda?

Nasłodziliście się zeszłotygodniową zupą, misiaczki? Było milusio, brokatowo i z łagodnymi dźwiękami fortepianu w tle? To i dosyć będzie. Uprzedzałam, że to jednorazowe. Dziś znów jestem sobą. I zupa będzie taka, jak świat i ludzie dali.

Zarzuciliście mi ostatnio, że przyrządzam zupy - nie dość, że słone, to jeszcze gorzkie. I ja się kajam, przyznaję, oraz biję w pierś (zupełnie nie wiem, dlaczego to mój dekolt ma ponieść konsekwencje, ale niech będzie). Czytelnik - nasz pan. Zresztą, co tu gadać - samej było mi już źle od tych, serwowanych Wam wiadomości. Dziś zamiast zupy - deser. Słodki, łagodny, pocieszający. Tylko proszę mi nie miauczeć, że za mało pieprzu, ok?

Dostałyśmy (bardzo długiego) maila w sprawie kulturalnego i efektywnego posługiwania się pocztą elektroniczną. Garść porad i praktycznych rozwiązań przekazuje Wam Mężczyzna Inaczej.

Ja to wszystko wywlekam i układam w rządku chyba ze złudnego przekonania, że aplikowana nieustannie szczepionka w końcu zadziała. I pewnego dnia obudzę się z przyjemną świadomością, że mam na to wszystko serdecznie wylane.

Nasza Czytelniczka szusuje po zagranicznych stokach i wstyd ją zżera, ilekroć napotka rodaka. Czy pocztówka z widokiem na chamstwo Polaków, którą nam przesyła, jest przypadkiem czy odzwierciedla ogólną tendencję?

Tytułem wstępu przyznam się Wam do czegoś. Otóż jestem w trakcie spisywania (na prośbę Czytelniczki) odpowiedzi na nieco zmodyfikowany kwestionariusz Prousta. Doszłam do ostatniego pytania i zawiesiłam się, jak Nokia z Symbianem. Co ja mogę powiedzieć? Może nic, może po prostu wstawię jako odpowiedź swój głupi uśmiech? Taka wiecie, uboższa wersja kici z Cheshire. A potem pomyślałam, że właściwie głupi uśmiech powinien być odpowiedzią na większość rzeczy, które ostatnio czytam. Bo co tu gadać?

Bo czasem naprawdę trzeba bez zobowiązań. Chociaż odrobinę wstyd i to przecież takie bezproduktywne. Nic nie naprawia, niczego nie leczy, niczego nie zmienia na lepsze. Oprócz humoru. Mojego. Na chwilę. Ta chwila jest niekiedy sporo warta.

Aaaaaaaaa! Powiedzcie mi, macie czasem ochotę wybiec z domu w koszuli nocnej zarzuconej na głowę (panowie też mogą, a jakże) i przemierzać ulice, krzycząc przeraźliwie? Bo ja jakby zbyt często. A w mijającym tygodniu - to już w ogóle. Przeglądam dla Was te wszystkie oświadczenia i wypowiedzi, a oko mam coraz bardziej wysadzone, szalone i powoli zaczyna zachodzić mi czerwienią. No bo naprawdę.