architektura

Pierwsza austriacka architektka zaprojektowała tzw. kuchnię frankfurcką, na której po latach wzorowali się projektanci Ikei. Dopiero po jakimś czasie przyznałą się, że nigdy wcześniej samodzielnie nie ugotowała obiadu.

Słysząc o domu najbogatszego człowieka na świecie, większość osób ma przed oczami opływające w luksusy apartamenty i wille. Tymczasem zdjęcia, które opublikował w sieci Walter Isaacson, mówią co innego.

77-letni mężczyzna z Izraela poświęcił 50 lat swojego życia na pewien niezwykły projekt. Któregoś dnia Nissim Kahlon stwierdził, że wydrąży dom w piaskowcowych klifach nad Morzem Śródziemnym. Okazuje się jednak, że lata trudu mogą pójść na marne - rząd ma zamiar eksmitować mężczyznę z jego "Domu Pustelnika" - bo taką nazwę otrzymał nieoficjalnie obiekt.

Nie zawsze "nowe" znaczy "lepsze". Od pewnego czasu moda na rzeczy sprzed kilkudziesięciu lat wraca do łask. W czasach PRL-u charakterystyczne tapety, meblościanki i dodatki do wnętrz nie wyróżniały się niczym szczególny. Obecnie jednak grono ich miłośników stale się powiększa, a kolekcjonerzy są gotowi słono zapłacić, byle tylko zdobyć dawne perełki w dobrym stanie.

Już dzieciaki wiedzą, że Kazimierz Wielki zastał Polskę drewnianą, a zostawił murowaną. Na szczęście i po nim byli tacy, którzy korzystali przede wszystkim z tego teoretycznie mniej trwałego budulca. Dzięki nim możemy wyruszyć w kraj tropem nieco innej architektury.

Już dzieciaki wiedzą, że Kazimierz Wielki zastał Polskę drewnianą, a zostawił murowaną. Na szczęście i po nim byli tacy, którzy korzystali przede wszystkim z tego teoretycznie mniej trwałego budulca. Dzięki nim możemy wyruszyć w kraj tropem nieco innej architektury.

Katowice nie kojarzą się z atrakcją turystyczną. Niesłusznie! Postanowiłam spojrzeć na to bliskie mi miasto okiem turysty: ruszyłam trasami, których wcześniej nie miałam okazji wydeptać i obejrzałam z bliska budynki, które najczęściej mijam w pośpiechu. Będę tam wracać!

Nie ma co się oszukiwać, ale w typowej pracy biurowej trudno się czymś inspirować. Przyczyna tego stanu rzeczy jest prosta, jak rytm w piosence disco-polo: większość czynności jest ściśle zaplanowana i wycelowana w przewidywalny efekt. Na szczęście, nie każdy pracuje w nudnym biurze.

Nasza Czytelniczka, zawiedziona nieprzyjaznym przyjęciem, jakie zgotowała jej Warszawa, postanowiła napisać o swoich przeżyciach do Biura Architektury i Planowania Przestrzennego Urzędu m.st. Warszawy. W oczekiwaniu na odpowiedź, dzieli się z nami swoim listem. "Myślę, że warto zainteresować się tematem barier architektonicznych, bo w XXI wieku to wstyd dla stolicy Polski" - pisze. I nie sposób się z nią nie zgodzić.

Nie robię tego często, ale czasem zdarza się sytuacja i muszę... Muszę dokonać rzeczy na miarę supermamy, czyli wrzucić progeniturę do wózka i zabrać do MIASTA, aby pozałatwiać sprawy.