szpital

25 stycznia zmarła 37-letnia Agnieszka, która była w bliźniaczej ciąży. Rodzina kobiety uważa, że lekarze nie usunęli na czas martwych płodów, co doprowadziło do sepsy i w konsekwencji zgonu. Dodatkowo, szpital miał bardzo utrudniać kontakt i nie zezwolić bliskim na wgląd do dokumentacji medycznej. "Mąż i córka pacjentki uzyskali wyczerpujące informacje udzielone bezpośrednio przez kierownika oddziału, przed przekazaniem na neurologię" - twierdzą przedstawiciele szpitala w Częstochowie.

Dorota Zawadzka znana jako "Super niania" na swoim facebookowym profilu wróciła wspomnieniami do porodu. - "[...] Po nim pojawiła się położna i zmierzyła mi miednicę koszmarnie wyglądającym miednicomierzem." - napisała. Obserwatorki Doroty Zawadzkiej piszą, że mają ciarki, czytając jej opis.

"Nie o takiej końcówce świąt marzyliśmy" - przyznała w szczerym wpisie Kasia Tusk, która sylwestra spędza w szpitalu wraz z najmłodszą córką.

"Proszę milczeć i słuchać, nie zadawać głupich pytań" - między innymi takie słowa miała usłyszeć jedna z pacjentek Regionalnego Centrum Zdrowia w Lubinie w woj. dolnośląskim, gdzie trafiła w 40. tygodniu ciąży. Kobieta jeszcze przed porodem zdecydowała się opuścić placówkę, a skandaliczne zachowanie lekarza opisała w mediach społecznościowych.

Siergiej Samborski przez kilka dni udawał lekarza z innego oddziału, by móc opiekować się chorą na alzheimera babcią, która przebywała w szpitalu w związku z zapaleniem płuc. Mężczyzna zdecydował się na oszustwo, po tym, jak usłyszał od innych pacjentek, że personel dopuszcza się licznych zaniedbań względem kobiety.

Ewa Farna jako osoba publiczna przyzwyczajona jest do tego, że fani spotykający ją na ulicy czy w różnych innych miejscach proszą o zdjęcie, czy autograf. Piosenkarka postanowiła jednak wrócić pamięcią do sytuacji, która miała miejsce po porodzie i nieźle ją wkurzyła.

Anna Parzyńska, ginekolożka, działająca w sieci pod pseudonimem doktor Ashtanga niedawno sama została mamą. Kobieta przebywa teraz z córeczką w szpitalu, gdzie spotkało ją nieprzyjemne doświadczenie, którym postanowiła podzielić się ze swoimi obserwatorkami. - Trochę więcej empatii i poszerzenia perspektywy poproszę - zaapelowała do medyków.

"Gdy potrzebna jest fachowa porada i pomoc, kwestie światopoglądowe powinny zejść na drugi plan". Tak prezydent Poznania, Jacek Jaśkowiak, zapowiada projekt całodobowego dyżuru ginekologicznego dla wszystkich mieszkanek miasta.

Mimo dostarczanych kalorii drogą pozajelitową, ciągle odczuwała głód i pragnienie.

Zawsze, gdy pacjenci i odwiedzający chcą odetchnąć od szpitalnego zgiełku, mogą porozmawiać z Velmą w sklepie z pamiątkami.

Gdy pierwszy raz przynieśli jej dziecko po porodzie, wiedziała, że to nie jest jej córka.

Wrzesień to miesiąc, w którym głośno mówi się o chorobach nowotworowych u dzieci. Z tej okazji lekarze z Doctors Hospital at Renaissance w Teksasie zrobili coś specjalnego dla swoich podopiecznych.

Dziecięcy szpital w Michigan (USA) zdecydował się na wykorzystanie gry "Pokémon Go" w celach terapeutycznych. Pracownicy szpitala oraz rodzice zachęcają dzieci do poszukiwania stworków. Dzięki temu mali pacjenci chętniej opuszczają swoje łóżka.

Czasy i rządy się zmieniają, a pielęgniarki ciągle zmuszone są żebrać o swoje. Pracują cieżko, opłacane są kiepsko, wszyscy rzekomo im współczują, ale tak naprawdę mają je w głębokim poważaniu.

Szpital z perspektywy pacjenta nie zawsze jest przyjaznym miejscem. Wiele zależy od tych, którzy tam pracują. Od ich profesjonalizmu, ale także empatii. Prawda jest jednak taka, że aby wytrwać w szpitalu, niekiedy trzeba o emocjach zapomnieć.

Miewamy tendencję do obwiniania się za wszystko - zwłaszcza, jako matki jesteśmy gotowe brać na siebie odpowiedzialność za życie naszych dzieci. Historia, którą przeczytacie - bardzo przejmująca i głęboko smutna sama w sobie - każe się zastanowić, czy nie przeceniamy swojej roli sprawczej. Bezsilna nie znaczy zła.

Ten dzień miał się nie różnić niczym szczególnym od innych. Stało się inaczej - trafiłam do szpitala i zmieniło się dokładnie wszystko. Miałam zawał mózgu.

Nasza Czytelniczka wyjaśnia rzeczowo, skąd się bierze jej niechęć (eufemizmem to ogramy) do przedstawicieli służby zdrowia w naszym kraju. Jej argumentom nie można odmówić sensu.

Przydatna instrukcja obsługi Szpitalnych Oddziałów Ratunkowych - na ratunek wszystkim zagubionym w systemie opieki zdrowotnej spieszy Karolina Pałys.

Przyzwyczailiśmy się do narzekań na naszą służbę zdrowia, tymczasem jak wynika z relacji naszej Czytelniczki można trafić całkiem nieźle. Ale i w tym "niezłym" można jeszcze to i owo poprawić, żeby było jak w serialu o amerykańskich medykach. Czy to już za wysokie wymagania?

W odpowiedzi na tekst Kasi o nocach na szpitalnej podłodze i po szpitalnych wynurzeniach jednej z naszych Czytelniczek dostałyśmy kolejny list na ten temat. O tym, że znieczulica na szczęście nie jest normą, a nawet traumatyczne doświadczenia można zachować we wdzięcznej pamięci. "Najgorszemu wrogowi nie życzę takich przeżyć, ale jeżeli już coś takiego ma się przytrafić, to życzę takiej opieki, jaką miała moja córka i my."

Ania opisała nam swoje niewesołe przygody szpitalne z gorzką konkluzją, że matka chorego dziecka "nie ma żadnych praw i nie ma prawa się ich domagać". Czy jest aż tak źle?

Stało się - 10 sekund, idiotyczny zbieg okoliczności i ląduję z córeczką w szpitalu, bo doznała wstrząśnienia mózgu. Wówczas niezłego wstrząśnienia doznaję też ja: bo kontakt ze służbą zdrowia podnosi ciśnienie i na usta cisną się wyrazy.