urodziny

Jak zmienia się życie po przekroczeniu "magicznej bariery czwartej dekady"? Oto spis najbardziej zauważalnych zmian sporządzony w dniu 30. urodzin.

Dziś obchodzi urodziny jedna z naszych Czytelniczek. Składamy jej serdeczne życzenia i niech to, o czym marzy i co zresztą w liście opisała, niech się wreszcie spełni. 100 lat Foszasta Czytelniczko!

Jeśli należysz do szczęśliwców zadowolonych z przebiegu własnej kariery, chwyć za słuchawkę telefonu i dzwoń podziękować mamie za swoją datę urodzin. Okazuje się bowiem, że miesiąc, w którym przyszliśmy na świat ma realny wpływ na to, jaki zawód wykonujemy. Do takich wniosków doszli jakiś czas temu brytyjscy naukowcy.

Człowiek z wiekiem robi się sentymentalny. Dwa lata Focha - niby niewiele a jak dużo - wspominam sobie z łezką w oku.

W czasach mojej młodości zwykło się mówić, że jeśli chodzisz z kimś prawie dwa lata to albo pora się rozstać, albo brać ślub. Jakby nie patrzeć powoli zbliżam się do tej granicznej daty w swoich relacjach z FOCHEM, choć on sam swoje dwa lata właśnie kończy.

Tęsknota za utraconą młodością, czy dekadencja dorosłości? Toast za spektakularne sukcesy, czy opijanie zmarnowanych szans? Czy szalone trzydziestki naszego pokolenia to dowód na to, że choć byliśmy przyszłością, ktoś nam ją ukradł sprzed nosa?

Kwiecień to piękny miesiąc. Urodziny ma RedNacz, Biurwa vel Korespondentka z Wydziału Odzyskiwania Zdrowego Rozsądku, SekRed znaczy ja i... Foch! Dziś: wielkie święto narodowe, wspaniałe pierwsze urodziny! Czego sobie życzymy? Was przede wszystkim!

Kończę dziś trzydzieści lat. Przyznam, że zaskakująco prędko nadeszły te urodziny, jakoś tak pięć lat po dwudziestych. Może czas na bilans i podsumowanie? A może raczej chwila refleksji: co to znaczy, co się zmieniło?

Czas płynie, wszystko się zmienia, a życie, życie jest nowelą - po tej porcji truizmów zapraszam na urodzinowy tort Focha oraz koktajl informacji na temat przyszłości serwisu. Świetlanej i pełnej chwały, rzecz jasna.

"Zaczęłam się starzeć. Ktoś chce się przyłączyć?" napisałam na swoim profilu społecznościowym. Nie tylko nikt nie chciał, ale zostałam zbesztana za poważne wykroczenie, jakim jest w dzisiejszym świecie wspominanie o tym niemodnym, oznaczonym etykietą "tabu", procesie. Ja też nie spieszę się do babciowania, widzę masę niedogodności - głównie cielesnych nokautów dla mojej kobiecej próżności. Ale żeby od razu histeryzować?