absurdy

Święta wielkanocne to największa uroczystość w roku liturgicznym. Dla wiernych oznacza to również udanie się do konfesjonałów i spowiedź przedświąteczną. Jeden z portali opublikował absurdalny przykład rachunku sumienia stworzonego specjalnie dla kobiet. Warto zaznaczyć, że Kościół nie ma oficjalnej listy.

Pewien brytyjski student poczuł się dotknięty do żywego zaproszeniem na zajęcia, podczas których dyskutowano o (nieraz niestety bardzo płynnej, co pokazują statystyki gwałtów) granicy między zgodą na seks a wymuszeniem stosunku.

Mamy ich wokół tyle, że przestajemy na nie zwracać uwagę. Nasz mózg już ich nie zauważa. Reklamy - bo o nich mowa - są jednak bardzo atrakcyjne dla dzieci. Widzą w nich wyjątkowo nierzeczywistą rzeczywistość i sporo arcygłupot.

Niezbadane są ścieżki, którymi biegną myśli copywriterów. Niektóre potrafią dobiec nawet na cmentarz. Oj śpieszmy się, śpieszmy... zatrudniać ludzi, którzy mają wyczucie.

Od listopada tego roku urzędy stanu cywilnego będą w aktach zawierać informację o tym, że ktoś przyszedł na świat dzięki metodzie sztucznego zapłodnienia. Zostanie w dokumentach stworzona nowa rubryka, I nie trzeba będzie mieć do niej nawet dostępu, bo sam fakt, że istnieje odsłania wszystko.

Kobiety wywalczyły sobie równouprawnienie na początku XX wieku. Jednak nadal nie zawsze i nie wszędzie wszystko im wolno. Kobiety na całym świecie bywają piętnowane za nieodpowiedni strój, np. za noszenie butów na płaskim obcasie w Cannes, czy oddanie się niewłaściwym rozrywkom np. skakanie ze spadochronem na Florydzie. Jakie absurdalne zakazy możemy jeszcze spotkać?

Referendum już w tę niedzielę. W związku z tym przez media przetacza się dyskusja, gdzie różni eksperci lub dziennikarze deliberują czy lepiej na dane pytanie odpowiedzieć twierdząco czy przecząco. Osobiście bawi mnie ta cała polemika, albowiem wynika z niej, że obywatele dali się wciągnąć w grę, która z definicji nie pozwala im na wygraną - takie referendalne "kółko i krzyżyk".

Pamiętam jak na plakacie do filmu "Dziewięć i pół tygodnia" ktoś dopisał "i starczy". Właśnie mija dziewiąty tydzień mojego cyklu. Tak - będzie dokładnie tak, jak się domyślacie.

Wiecie, jakoś mi nie do śmiechu. Wynika to przede wszystkim z pewnego przerażającego Faktu. Choć było i kilka innych, które zepsuły mi w tym tygodniu humor (#WstydJestŻytniej?). Więc dzisiaj może być cierpko.

I kiedy już ci się wydawało, że reklama cię niczym nowym nie zaskoczy, wtem... Pojawia się coś, czego jeszcze nie było. Co? Gówno!

Uff jak gorąco, puff jak gorąco. Już ledwo sapię, już ledwo zipię ... więc nie ręczę za treści w tym odcinku. Tak to jest, kiedy się zmieniło stan skupienia na ciekło/wściekły. Pocieszam się tylko tym, że jeśli będę lał wodę, to akurat jak znalazł na upał.

Ten tydzień zdominowała polityka - bardzo mi przykro. Zrozumiem więc, jeśli przewiniecie od razu do największego newsa tygodnia. Tak, to żart o penisie Lenny'ego Kravitza. Badum, tsss!

Urlop jest po to, by sobie człowiek poleżał nad wodą, poodpoczywał... A jak tu odpoczywać, gdy do wody dostępu nie ma, bo na plaży tłok taki, że wykałaczki nie wetkniesz? Są sposoby, by mieć dostęp do koryta, yyy, do morza.

Nie wiem czy zdajecie sobie sprawę, ale lipiec ma aż pięć piątków (#PiątuniaDoPotęgi) i właśnie się kończy (#PółmetekWakacji). Spójrzmy więc na to co działo się w mijającym właśnie tygodniu i czym prędzej spieszmy się kochać sierpień, bo ten ze wszystkich miesięcy najszybciej odchodzi (#PotemTylkoSierpienie).

Jeśli nie macie dość tego tygodnia, który dostarczył nam przecież mnóstwa wrażeń, poczynając od cudów uzdrowień ojca Bashabory (wszyscy ze stadionu wyszli o własnych siłach, po meczach nie zawsze tak jest), poprzez upały na przemian z burzami, to zapraszam na kolejny przegląd wydarzeń widzianych kątem focha.

Witam was w ten pierwszy piątek tygodnia, Wy, którzy tutaj zaglądacie. Sezon ogórkowy (lub jak kto woli ugorkowy) trwa, niemniej nadal jest na czym zawiesić oko i - niestety - także mózg (#ZapodajReset). Jedni na pozbycie się cotygodniowych wrażeń i zdarzeń mają jogę, ja mam swój cykl. No to cykl.

Obiorco, oto porcja wiadomości z tego tygodnia. W trosce o twoje dobro (tylko ty jeden to czytasz) i ergonomię przyswajania treści, sekcje z wiadomościami z danej dziedziny opatrzyłem stosownymi nagłówkami. Jest więc szansa, że przeczytasz chociaż nagłówki. Pamiętaj - to wszystko dla ciebie.

Umiłowani w FOCHU czytelniczki i czytelnicy. W słusznej walce o parytety oraz równość płci, jako piszący w tym serwisie uzurpuję sobie prawo do posiadania cyklu i to regularnego. Chcę odczuwać ból twórczy, wnerwiać otoczenie - czyli Was i odczuwać napięcie w oczekiwaniu, jak przyjmiecie moje cotygodniowe wygłupy. Wiedzcie jednak, że jeśli dostaniecie migreny lub niestrawności, a zakomunikujecie mi to w komentarzach, bez chwili wahania zafunduję sobie klimakterium.

Pani Pawłowicz, która - jak wiemy - ma patent na wszystko, postanowiła wychować niedoszłego prezydenta Pawła Kukiza. Wenerymarz nie wytrzymał. I napisał aż dwie pieśni.

Wystarczy uważnie czytać poradniki, magazyny dla kobiet i nie tylko dla nich, oglądać reklamy, słuchać, co ludzie mówią, inne matki, własne matki, teściowe. Uwierzcie mi, na ten temat każdy ma coś do powiedzenia i każdy wie najlepiej. Wystarczy wziąć to sobie do serca.

Twój facet jest oporny, jeśli chodzi o randkowanie? A może nie masz chłopaka i wydaje ci się, że bezrybie randkowe potrwa jeszcze długo? Czas można spędzać miło (i na randkach!) niekoniecznie z mężczyzną.

"Czy jest na sali jakiś socjolog, antropolog, czy politolog, który to wyjaśni?" - Czytelniczka pyta o ogólny poziom kandydatów na prezydenta.

"Nigdy wcześniej nie zaobserwowałam wśród moich równolatków tak dużego i emocjonalnego zaangażowania w wybory" - pisze nasza Czytelniczka. Tyle, że ma to też swoją złą stronę.

Wzburzony głos Czytelniczki, która przeciera ze zdumienia oczęta - jak to jest możliwe, że kandydat, którego start w wyborach prezydenckich był według niej jawną kpiną - zyskał tak duże poparcie?

Znacie i kochacie blogera Kominka? My też nie, ale on kocha się tak bardzo, że już nikt inny nie musi. I lubi kochać się ze sobą publicznie. Gdyż uważa, że lubicie patrzeć.

Zaraz cisza wyborcza, ale zanim ona - uda nam się jeszcze wcisnąć list od Czytelniczki, która ma focha na politykę, wybory i morale naszych posłów. Nie komentujemy, bo cóż tu dodać.

Wizyta w urzędzie może przypominać zwiad na terytorium wroga, dlatego na taką okoliczność trzeba się odpowiednio przygotować i uzbroić.

Nasza Czytelniczka opowiada historię ludzkiej niekompetencji na przykładzie "drobnej tragedii". Pozostaje chyba zalać się (w trupa), bo raczej nie nauczymy ludzi, jak mają pracować, jeśli mają swoją pracę w, eee, nosie?

Czytelniczka opisuje nam sytuację żywcem wyjętą z przezabawnej komedii. Tylko że historia jest prawdziwa i dotyczy procedury adopcyjnej...

Proces rekrutacji do pracy do przyjemnych nie należy. Potencjalni pracodawcy robią wszystko, by było to możliwie skomplikowane i stresujące. Choć są i tacy, którzy stawiają na zabawę... klockami. Nasza Czytelniczka zadaje przytomne pytanie: po co?